Szpitale toną w długach, powiaty nie są już w stanie płacić więcej lekarzom. A niektórzy żądają kosmicznych stawek

Kilka miesięcy temu opisywaliśmy sprawę Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w Bydgoszczy. Choć zaproponowane w konkursie wynagrodzenie dla dyrektora wynosiło prawie 40 tys. zł., żaden z lekarzy nie zgłosił swojej kandydatury. Na nic zdało się ponowienie konkursu.

Tym razem w sprawie wynagrodzeń lekarzy stanowisko przyjęło czerwcowe Zgromadzenie Ogólne Związku Powiatów Polskich. Przedstawiciele samorządów ostrzegają, że obecny system prowadzi do poważnych nierówności i zagrożeń dla funkcjonowania lokalnych szpitali.

- Pracownicy ochrony zdrowia powinni godnie zarabiać, ale w ostatnich latach naprawdę wiele się zmieniło na ich korzyść. Dlatego całkowicie zgadzam się z tym stanowiskiem - mówi starosta golubsko-dobrzyński Jacek Foksiński. - Wynagrodzenia lekarzy to dziś potężne obciążenie finansowe. Nasz szpital przechodzi restrukturyzację sądową, walczymy o przetrwanie, szukamy oszczędności i nowych przychodów, więc buntujemy się przeciwko kolejnym podwyżkom. Niektórzy z lekarzy już obecnie wystawiają faktury na 50-60 tys. zł. A w niektórych specjalizacjach nie ma chętnych do pracy nawet za wyższe stawki.

Z początkiem lipca życie wejdą w życie podwyżki minimalnych wynagrodzeń w ochronie zdrowia. Podstawą do ich wyliczenia jest średnie wynagrodzenie w 2024 roku, które wyniosło 8181,72 zł (wszystkie kwoty brutto). A więc minimalna pensja (zasadnicza) w przypadku lekarza lub stomatologa ze specjalizacją wzrośnie z obecnych 10 375 zł do 11 863 zł. To oznacza podwyżkę o blisko 1500 zł miesięcznie. Dla lekarza lub lekarza dentysty bez specjalizacji minimalna stawka podniesie się z 8 515 do 9 736. Podwyżka obejmie także stażystów, którzy zarabiać będą minimum 7773 zł.

Rezydenci: Specjalizacja priorytetowa to wyższa płaca

W przypadku lekarzy rezydentów wzrost zależy od etapu rezydentury oraz wybranej specjalizacji. Lekarze szkolący się w dziedzinach deficytowych (np. anestezjologia i intensywna terapia, chirurgia dziecięca, onkologia kliniczna) już po pierwszym roku rezydentury otrzymają 10 711. Dla rezydentów w pozostałych specjalizacjach stawka na początek wyniesie 9 737.

Poza minimum: Kontrakty, dyżury i dysproporcje

Rzeczywiste zarobki lekarzy, zwłaszcza specjalistów, bywają znacznie wyższe, ale i mocno zróżnicowane. Wielu lekarzy z większym doświadczeniem może pozwolić sobie na negocjowanie stawek kontraktowych, znacznie wyższych niż w przypadku umowy o pracę. Na dochody wpływa również liczba i częstotliwość dyżurów.

Według dostępnych analiz, około 80 proc. lekarzy specjalistów zatrudnionych na umowę o pracę zarabia poniżej 25 tys. zł brutto, natomiast wśród kontraktowców zaledwie połowa nie przekracza tego progu. Nie są wyjątkami zarobki przekraczające 100 000 zł miesięcznie, a w przypadku szczególnie poszukiwanych specjalistów wynagrodzenia sięgają 300 000 zł miesięcznie.

Nic dziwnego, że tak potężny wzrost płac zaczyna paraliżować samorządy, które coraz częściej mają problem z bilansowaniem budżetu. Negocjacje z lekarzami są jednak trudne, bo na rynku pracy to oni dziś mogą stawiać warunki. Sytuacji nie poprawia fakt, że znaczący odsetek kształconych w Polsce studentów medycyny już podczas nauki robi przymiarki do pracy za granicą.

Zdaniem marszałka Piotra Całbeckiego rozwiązaniem problemu nie będzie zamrożenie płac:

- Naszą troską, jako organizatora, jest oczywiście to, żeby nie doprowadzić do zadłużenia szpitali. Nie uważam jednak, żeby wprowadzanie ograniczeń poprawiło sytuację. Źródłem obecnych problemów jest przede wszystkim brak personelu medycznego. Rynek pracy pracowników medycznych ustabilizuje się dopiero wtedy, gdy lekarzy będzie więcej. Wówczas pensje automatycznie przestaną gwałtownie rosnąć.