Umowa na modernizację polskich F-16 jeszcze przed Świętem Wojska Polskiego
48 samolotów wielozadaniowych F-16C/D Block 52+ stanowi obecnie podstawę polskiego lotnictwa bojowego, odpowiadając m.in. za większość patroli i misji związanych z ochroną polskiej przestrzeni powietrznej.
Amerykańskie samoloty dotarły do Polski w latach 2006-2008; stanowiło to de facto początek rewolucji, której celem ma być całkowite przezbrojenie polskiego lotnictwa bojowego z poradzieckiego na zachodni sprzęt.
Obecnie polskie F-16 - nazywane "Jastrzębiami" - zbliżają się do wieku, w którym konieczne staje się tzw. MLU, czyli Mid-life Update - czyli gruntowna modernizacja mającego już swoje lata sprzętu, tak, by był dostosowany do współczesnych wyzwań i był gotów do służby przez następne lata.
Jak wynika z informacji ze źródeł zbliżonych do resortu obrony, do podpisania umowy na MLU polskich F-16 ma dojść w przyszłym tygodniu, jeszcze przed piątkowym Świętem Wojska Polskiego - najprawdopodobniej w środę w bydgoskich Wojskowych Zakładach Lotniczych nr 2. Obecnie w tych zakładach prowadzona jest większość prac służących utrzymaniu F-16 w gotowości, które wykonywane są w Polsce.
Dokładny zakres modernizacji, jak i wartość kontraktu, nie są jeszcze znane; z nieoficjalnych informacji wynika jednak, że będzie to ok. 4 mld dolarów. Umowę ws. udzielenia Polsce przez USA gwarancji kredytowej takiej właśnie wysokości podpisał pod koniec lipca wicepremier, szef MON Władysław Kosiniak-Kamysz.
Gwarancja kredytowa ze strony Stanów Zjednoczonych udzielona będzie w ramach programu Foreign Military Financing i wyniesie - jak przekazał MON - 4 mld dolarów. Środki zostaną przeznaczone na modernizację polskich Sił Zbrojnych.
Zgodę na modernizację polskich F-16 wydał w październiku ub.r. Departament Stanu USA. Na mocy tej decyzji polskie myśliwce w konfiguracji F-16C/D Block 52+ mogą zostać podniesione do standardu Viper (Block 72), a ustanowiona wówczas maksymalna cena modernizacji określana była na 7,3 mld dolarów.
F-16V (Viper) korzysta z wielu rozwiązań opracowanych dla F-35, zwiększając zdolność samolotu do działania w sieciocentrycznym systemie. Charakteryzuje się szeregiem ulepszeń wobec polskiej konfiguracji, zwiększających zdolności operacyjne, interoperacyjność i żywotność samolotu - chodzi przede wszystkim o radar z aktywnym skanowaniem AESA, modernizację systemów obróbki i wymiany danych oraz awioniki, w tym interfejsu człowiek-maszyna, i dostosowanie do nowych systemów uzbrojenia.
