Utrata słuchu i izolacja. Silne czynniki demencji
Zespół z Uniwersytetu Genewskiego przeanalizował dane 33 tys. starszych osób z całej Europy, aby zbadać wpływ utraty słuchu i samotności na pamięć. Naukowcy zidentyfikowali trzy odrębne profile w zależności od stopnia izolacji społecznej i postrzeganej samotności. Jak ustalono, ubytek słuchu przyspiesza pogorszenie funkcji poznawczych szczególnie u osób, które czują się samotne - niezależnie od tego, czy są społecznie odizolowane.
Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) do 2050 roku niemal 2,5 miliarda ludzi doświadczy ubytku lub upośledzenia słuchu. Ponad 25 proc. osób powyżej 60. roku życia cierpi na znaczne zaburzenia słuchu. Oprócz wyzwań społecznych, jakie to ze sobą niesie, utrata lub osłabienie słuchu wiąże się ze znacznym wzrostem ryzyka zaburzeń funkcji poznawczych w późniejszym wieku. Ryzyko to może być nawet dwa do trzech razy wyższe u osób dotkniętych tym problemem.
Teraz postanowiono zbadać, czy połączenie trudności ze słuchem i poczucia samotności - zarówno obiektywnie mierzonych, jak i subiektywnie odczuwanych - może mieć związek z przyspieszonym pogorszeniem pamięci u osób starszych.
33 tysiące przebadanych osób
Rozpoczęte w 2002 roku badanie analizowało stan zdrowia i starzenie się Europejczyków w wieku powyżej 50 lat. - Wykorzystaliśmy dane z dwunastu krajów, w tym ze Szwajcarii, obejmujące próbę 33 tysiące osób - wyjaśnia prof. Andreas Ihle, współautor badań. Uczestnicy są co dwa lata zdawali relacje z różnych aspektów codziennego życia - takich jak aktywności, relacje społeczne czy subiektywne odczucia, a także przechodzili testy funkcji poznawczych, np. pamięci epizodycznej, przy użyciu standaryzowanych ćwiczeń.
Izolacja i osłabienie słuchu: "wybuchowa" mieszanka
- Odkryliśmy, że osoby, które nie były społecznie odizolowane, ale czuły się samotne, doświadczały szybszego spadku funkcji poznawczych, gdy cierpiały na ubytek słuchu - mówi prof. Matthias Kliegel, współautor badań.
Wyniki wskazują konieczność uwzględniania zarówno utraty słuchu, jak i społeczno-emocjonalnych aspektów funkcjonowania pacjenta w działaniach mających na celu zapobieganie pogorszeniu zdolności poznawczych. To szczególnie istotne w przypadku osób, które nie są społecznie odizolowane, ale mimo to czują się samotne - w takich sytuacjach proste interwencje, jak np. zastosowanie aparatu słuchowego, mogą wystarczyć, by pomóc im bardziej aktywnie uczestniczyć w życiu społecznym. - Te osoby są już zintegrowane społecznie, więc chodzi o usunięcie bariery sensorycznej, aby wzmocnić ich zaangażowanie i chronić ich zdrowie poznawcze - dr Charikleia Lampraki, współautorka badań.
Na podstawie:
Deafness and loneliness pave the way for dementia