Poznań: W PRL występowały tu gwiazdy estrady. Teraz zapomniano o tym miejscu

Park Tysiąclecia w Poznaniu znajduje się na osiedlu Warszawskim w sąsiedztwie jeziora Maltańskiego. Jego uroki doceniają przede wszystkim rodziny z małymi dziećmi, bo w przeciwieństwie do ruchliwych ścieżek prowadzących wokół jeziora - tutaj przeważnie panuje cisza i spokój.

Nazwa parku nie jest przypadkowa. Został otwarty w 1966 roku z okazji tysiąclecia Chrztu Polski. W dużej mierze powstał w czynie społecznym, o czym do dziś przypomina kilka znajdujących się w parku tablic.

- To był czas wyścigu państwa z Kościołem o to, kto lepiej upamiętni tak ważną rocznicę. Państwo założyło, że np. wybuduje tysiąc szkół na tysiąclecie, ale nie tylko. Powstawały też parki, jak Park Tysiąclecia - mówi Anna Harężlak-Grześ, autorka książki "Jedno osiedle - różne czasy" dotyczącej osiedli Warszawskiego, Pomet i Maltańskiego.

Żeby mógł powstać park, zlikwidować trzeba było cmentarz przy ul. Świętojańskiej. Zwłoki ekshumowano i przeniesiono do nekropolii na Miłostowie. Działalność zakończyła też strzelnica. Ślady po niej można zobaczyć do dziś, bo zachowały się wały zabezpieczające tory strzeleckie od reszty terenu.

Amfiteatr powstał w tym samym czasie, co Park Tysiąclecia i od razu zaczął być ważnym punktem na kulturalnej mapie Poznania.

Obecnie trudno wyobrazić sobie konstrukcję dawnego teatru letniego. Na skarpie usytuowane były drewniane ławki. Ich pozostałości można było oglądać jeszcze kilkanaście lat temu, ale obecnie cała skarpa jest zarośnięta trawą.

Na dole - w centralnym punkcie znajdowała się zadaszona scena. Nierzadko występowały na niej nie tylko lokalne zespoły i artyści, ale też ogólnopolskie gwiazdy estrady znane z radia i telewizji.

- Najbardziej huczne imprezy organizowano na 1 maja, czyli Święto Pracy i 22 lipca, czyli obchodzone ówcześnie Narodowe Święto Odrodzenia Polski. Na scenie występowali Irena Santor, Halina Kunicka czy Jerzy Połomski, a koncerty prowadził Lucjan Kydryński - wymienia Harężlak-Grześ.

O ile tak znane nazwiska prawdopodobnie łatwo przyciągały tłumy, to były też wydarzenia, na których o frekwencję zadbać trzeba było inaczej. Park Tysiąclecia ulokowany był nieco w oddaleniu od osiedli, więc, żeby zmotywować poznaniaków do przyjścia na imprezy, czasami organizowana była przy nich sprzedaż towarów deficytowych.

- Ze wspomnień starszych mieszkańców wynika, że niczym szczególnym nie było, kiedy ludzie wracali z wydarzeń w amfiteatrze z koszami, miskami emaliowanymi czy kociołkami do gotowania bielizny - tłumaczy autorka książki "Jedno osiedle - różne czasy".

W 2021 roku w Parku Tysiąclecia prowadzony był dość duży remont. Jednak ani przy tej, ani przy innych okazjach nie wspomina się o możliwości odnowienia teatru letniego. Na prośbę mieszkańców i harcerzy w miejscu dawnej sceny postawione zostały ławki i wytyczone jest... pole biwakowe.

Rolę amfiteatru przejęły poniekąd trybuny nad jeziorem Maltańskim, nie widać więc potrzeby, żeby tworzyć wobec nich konkurencyjne miejsce. Jeśli nic się nie zmieni amfiteatr nadal będzie niszczał.