Warszawa: Legendarne kino wraca po latach

Budynek kina Żoliborz, dziś Tęcza, powstał w 1929 roku jako kotłownia centralnego ogrzewania dla osiedla Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. Według Fundacji Warszawa1939.pl VI kolonia WSM miała pełnić funkcje gospodarcze dla całej wspólnoty - dlatego zbudowano m.in. kotłownię. Projekt instalacji przygotował inż. Ludwik Merkel, współpracownik WSM. Budynek z cylindrycznym dachem i wąskimi, wysokimi oknami został zmodernizowany na początku lat 30., co dało szansę na nowe przeznaczenie. Początkowo rozważano adaptację na łaźnię, ostatecznie jednak wnętrze przebudowano na kinoteatr.

Wnętrze podzielono na dwa poziomy według projektu Bruno Zborowskiego, a scenę i widownię zaprojektował Szymon Syrkus. Tak powstał Teatr im. Stefana Żeromskiego prowadzony przez Irenę Solską, a następnie kino Żoliborz, przekształcone później w kino Świat.

Kino rozpoczęło działalność 5 września 1930 roku, początkowo wyświetlając wyłącznie filmy nieme. Ze względu na ograniczony repertuar, część filmów dźwiękowych puszczano... bez dźwięku. Pierwsza oficjalna premiera dźwiękowego filmu odbyła się dopiero 27 marca 1932 roku - była to "Madame Szatan". Wkrótce na ekranie pojawiły się takie hity jak "Flip i Flap za kratami", "Ben Hur" czy "Chata wuja Toma".

Jak podaje archiwalne "Życie W.S.M.", od września 1930 do lipca 1931 roku kino odwiedziło ponad 16 tys. widzów, a w kolejnym okresie - ponad 25 tysięcy. Kino szybko stało się nie tylko rozrywką, ale potrzebą społeczną mieszkańców osiedla. Dobra selekcja filmów i wysoka jakość dźwięku przyciągały stałą publiczność.

Po wojnie kino wznowiło działalność jako Tęcza - w nowym pawilonie obok dawnej kotłowni. W latach 90. zostało zamknięte, a budynek przejęła Akademia Ruchu, tworząc ważne miejsce na mapie kultury alternatywnej. Mimo kilku prób rewitalizacji, kino przez lata stało niewykorzystane.

Dziś trwa jego gruntowna modernizacja. Tęcza zyska nowoczesną salę kinową na 145 miejsc, wyposażoną w system dźwięku Dolby Atmos i panoramiczny ekran. Zadbano jednak również o tradycję - kino umożliwi projekcję z taśmy 35 mm obok cyfrowego formatu DCP. Powstanie reżyserka umożliwiająca transmisje wydarzeń na żywo, a akustyka sali pozwoli organizować także panele, konferencje i koncerty.