Wrocław: Festiwal Teatralny Dialog. Czeka nas dużo dobrych spektakli

- Międzynarodowy Festiwal Teatralny Dialog-Wrocław stworzyła i przez dwie dekady prowadziła Krystyna Meissner, wybitna artystka teatru i wizjonerka. W programie do ostatniej, dziesiątej edycji festiwalu w roku 2021, wieściłem zmierzch dialogu. Byłem pewien, że Dialog-Wrocław po dwóch dekadach sukcesów zakończy żywot. (...) Dyrektor Meissner uznała jednak, że w trudnych czasach trzeba zrobić wszystko, by dialog trwał. W ostatniej woli powierzyła mi misję kontynuowania festiwalu. Ku mojej radości Olga Nowakowska, kuratorka ostatniej edycji festiwalu i najbliższa współpracowniczka Krystyny Meissner, zgodziła się towarzyszyć mi w tej pełnej wyzwań wyprawie - opowiada Mirosław Kocur, dyrektor artystyczny Festiwalu.

Pierwsza edycja Dialogu-Wrocław w nowej odsłonie nosi tytuł "S[t]ymulacje". Jakie spektakle zobaczymy? Oto one:

Debiutancka powieść Marieke Lucasa Rijnevelda "Niepokój przychodzi o zmierzchu" opowiada historię trzynastolatki, która po sztubackiej, nieco ekscentrycznej modlitwie traci brata w tragicznym wypadku. Książka - nagrodzona Międzynarodowym Bookerem - podejmuje temat żałoby, dojrzewania w cieniu rodzinnego dramatu i ciężaru religijnej winy. Teatralna adaptacja wyróżnia się śmiałymi skrótami, pracą aktorów z ciałem i gęstą, sugestywną stroną wizualną, tworząc przejmujący obraz utraty i dorastania.

Spektakl Luka Percevala opiera się na słynnym dziewiętnastowiecznym cyklu Emila Zoli "Rougon-Macquartowie", wychodząc od relacji doktora Pascala (alter ego pisarza) i Klotyldy, strażniczki ich wspólnej rodzinnej pamięci. Reżyser zamyka 20 tomów sagi w dwugodzinnej opowieści, przenosząc ją do współczesności. Siłą tej inscenizacji jest zespół Narodowego Starego Teatru - Anna Dymna, Małgorzata Zawadzka, Ewa Kaim, Magda Grąziowska, Aleksandra Nowosadko, Krzysztof Zawadzki, Roman Gancarczyk. Olśniewa również muzyka na żywo Justyny Skoczek.

Spektakl Krzysztofa Warlikowskiego oparty jest na twórczości południowoamerykańskiego noblisty, Johna M. Coetzeego. Jego bohaterką jest postać fikcyjnej pisarki, która, niejako w imieniu autora, podejmuje tematy praw kobiet i zwierząt, religii, literatury czy starzenia się. W inscenizacji Nowego Teatru Costello staje się nie tylko alter ego samego autora, ale i osobliwą muzą polskiego mistrza. To zarazem popis zespołu Nowego Teatru i przejmująca opowieść o przemijaniu, relacjach rodzinnych oraz utracie podmiotowości. W obsadzie gwiazdy - m.in. Maja Komorowska, Magdalena Cielecka, Maja Ostaszewska, Jacek Poniedziałek.

Spektakl Katarzyny Kalwat otwiera monolog, w którym francuska filozofka Sarah Kofman opowiada o swoim życiu i twórczości. Nie jest to jednak biografia, lecz refleksja nad tożsamością i przynależnością - klasową, rodzinną, religijną czy językową. Reżyserka, od lat zajmująca się tymi tematami, łączy je tu z francuską tradycją intelektualną i muzyką, która pełni rolę równorzędnej postaci scenicznej. Powstaje spektakl filozoficzny, ale zarazem osobisty i pełen emocji. W roli Kofman - Maja Ostaszewska.

"Dzień Świstaka" to kultowa opowieść o prezenterze Philu Connorsie, który trafia w pętlę czasu i codziennie przeżywa ten sam dzień. Jego spektakularna przemiana czyni tę opowieść niemal moralitetem, zachęcającym widzów do zmiany swojego życia. W Capitolu sięga po nią Marcin Wierzchowski - reżyser znany z empatii i wrażliwości na ludzkie sprawy. Jego inscenizacja ukazuje nie tylko losy Phila, ale i dramat społeczności miasteczka Punxsutawney, ożywiany przez barwne postaci drugiego planu. I to w konwencji musicalu!

Spektakl "Totem - pustka i wysokość" w reż. Ushio Amagatsu, twórcy kompanii Sankai Juku, to modelowy przykład butoh - japońskiego tańca awangardowego, charakteryzującego się powolnym ruchem, białymi makijażami tancerzy i minimalizmem scenicznym. Na scenie kilka niezwykłych postaci w białych kostiumach wykonuje rytuał wokół tytułowego totemu. "Totem", stworzony na rok przed śmiercią reżysera w 2024 roku, uchodzi za jego duchowy testament, łącząc transcendencję, precyzję ruchu i duchową medytację.

Performance Ryoichi Kurokawy to interdyscyplinarne arcydzieło, łączące nagrania terenowe, dźwięki syntetyczne z akordami japońskiego shō. Opiera się na relacjach między naturą a strukturami stworzonymi przez człowieka, przekształcając budowle, ruiny i krajobrazy w modułowe "podzespoły". Jego hybrydowa rzeczywistość łączy porządek z chaosem, czerpiąc z tradycji animistycznej i ludowych korzeni, by ukazać mistyczne piękno natury oraz niszczący wpływ miasta.

Spektakle "16" i "17" najsłynniejszej azjatyckiej kompanii tanecznej TAO Dance Theater z Chin, opierają się na uważności wobec ciała. "16" pokazuje płynne, wirujące ruchy inspirowane grami "Dragon Dance" i "Snake", układające się w skomplikowany mikroświat. W "17" tancerze poruszają się chaotycznie, reagując na dźwięk, który wyzwala impulsy. Oba przedstawienia zachęcają widzów do obserwacji ruchu, otwarcia na siebie i kontaktu z ciałem.

Spektakl kompanii Peeping Tom w reż. Gabrieli Carrizo rozpoczyna się w bunkrze pełnym kamiennych płyt i przedmiotów, kiedy pięciu mężczyzn otrzymuje osobliwy prezent - wydawałoby się znikąd. Twórcy łączą realistyczną sytuację z surrealistyczną podróżą, badając możliwości zdefiniowania czasu, śmierci i transcendencji. "Kinowy" teatr zespołu Peeping Tom opiera się na montażu, świetle, dźwięku i innowacyjnym tańcu, scenografia z kolei angażuje ciała tancerzy w funkcji rekwizytów, tworząc wielowymiarową, filmową opowieść.

Spektakl Ezéquiela Garcii-Romeu "Opus III" z Théâtre de la Massue zamyka trylogię "Mały teatr na końcu świata", łącząc teatr lalek ze sztuką współczesną. W białej przestrzeni z pokrytymi tkaniną stołami trójka aktorów-lalkarzy prezentuje archetypiczną figurkę człowieka błądzącego w labiryncie czasu i przestrzeni. Przedstawienie bada upadek przemysłu, ludzkie marzenia i utopię nowego wspaniałego świata, czerpiąc inspiracje z tekstów Roberta Linharta, Simone Weil i Leslie Kaplan.

Huang Yi, tajwański tancerz i choreograf, łączy sztukę opartą na ruchu ludzkiego ciała z pracą z robotem i multimediami. Jego pierwszy spektakl "Huang Yi & Kuka" pokazywał ludzkie emocje przeniesione na robota. Prowadzi Huang Yi Studio+, w którym pracuje z ludźmi i robotami, rozwija technologie kultury i wspiera młodych artystów. "Trzy elementy" we Wrocławiu to pierwszy zagraniczny pokaz work-in-progress jego nowego dzieła - a dyskusja z publicznością festiwalu Dialog-Wrocław może wpłynąć na ostateczny kształt spektaklu.

Interdyscyplinarny spektakl hongkońskiego artysty GayBirda eksploruje metaforę kartonowego pudełka jako domu czy pojemnika na wspomnienia i ludzkie pragnienia. A wszystko to w rzeczywistości splątanej z przestrzenią wirtualną. Wrocławska publiczność będzie mogła doświadczyć wędrówki po specjalnie skonstruowanych przestrzeniach, obserwując instalacje, ruchome obrazy, przyswajając dźwiękowy pejzaż i uczestnicząc w występach artysty na żywo. Relacja kartonowych pudełek z ceglanymi murami Browarów Mieszczańskich, w których odbędzie się pokaz spektaklu, stanie się źródłem napięcia między kruchością a wytrzymałością.

źródło: materiały prasowe Festiwalu