Zduńska Wola: Turystyczne perełki w Muzeum. Dom urodzin św. Maksymiliana

Znakomitą okazją do poznania Maksymiliana Marii Kolbego jest odwiedzenie domu urodzin świętego. Znajduje się w Zduńskiej Woli pod numerem 9 przy ulicy, której jest patronem. To wyjątkowe miejsce. Są tu pamiątki przypominające życie, dokonania, pasje zduńskowolanina. Ogromne wrażenie robią pomieszczenia na piętrze budynku. Przenieść się można w czasie, w którym żyła rodzina duchownego. Można wejść do pokoju, gdzie urodził się przyszły święty. Zachowane są meble, nawet kołyska. Jest kuchnia, a w niej piec, na którym przygotowywane były posiłki. Takich perełek jest wiele.

Maksymilian Kolbe urodził się 8 stycznia 1894 w Zduńskiej Woli. Także 8 stycznia 1894 został ochrzczony w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Zduńskiej Woli jako Rajmund Kolbe. Świętym został ogłoszony 10 października 1982 roku przez papieża św. Jana Pawła II jako męczennik kościoła katolickiego. Beatyfikacja odbyła się w Rzymie 17 października 1971. Św. Maksymilian jest patronem Zduńskiej Woli oraz powiatu zduńskowolskiego.

Urodzony w Zduńskiej Woli święty, jako dziecko wraz z rodziną przeprowadził się do Pabianic. Tam w latach 1897-1907 uczył się w szkole fabrycznej oraz Szkole Handlowej. W kościele pw. św. Mateusza przystąpił do pierwszej komunii świętej.

W 1907 r. podjął naukę w małym seminarium franciszkanów we Lwowie, gdzie w 1910 r. wstąpił do zakonu. Przyjął imię Maksymilian. W 1912 r. wysłano go na studia do Rzymu. W Rzymie przyjął święcenia kapłańskie w 1918 roku. W czasie studiów utworzył stowarzyszenie Rycerstwo Niepokalanej. Edukację zwieńczyły tytuły naukowe doktora filozofii i teologii.

W 1919 roku Kolbe wrócił do Polski. Wkrótce, w 1922 r. rozpoczął wydawanie czasopisma „Rycerz Niepokalanej”. Przystąpił także do budowy klasztoru w Niepokalanowie. Obiekt otwarty został w 1927 roku. Ojciec Kolbe w 1930 utworzył także placówkę misyjną w Nagasaki w Japonii, którą prowadził do 1935 roku. Do Polski wrócił w roku 1936. Został wybrany ponownie gwardianem klasztoru w Niepokalanowie. Tam też został aresztowany 17 lutego 1941 roku. 28 maja tego samego roku trafił do obozu koncentracyjnego w Auschwitz Birkenau. Właśnie tam oddał życie za współwięźnia Franciszka Gajowniczka. Został uśmiercony zastrzykiem z fenylu podanym 14 sierpnia 1941 roku.