Słoneczne suplementy i zdrowie skóry. Witamina D niezbędna na jesień

W tym roku lato nie rozpieszczało. Było sporo dni pochmurnych, wręcz deszczowych. To sprawiło, że choć nieraz właśnie latem udaje się nam nieco podładować witaminą D, w tym roku było to utrudnione. Dlatego też szczególnie istotne jest uwzględnienie suplementacji witaminy D na sezon jesienno-zimowy.

Witamina D pełni rolę hormonu regulującego wiele procesów w organizmie. Najbardziej znana jest z wpływu na gospodarkę wapniowo-fosforanową i zdrowie kości, jednak jej funkcje są znacznie szersze:

• wspiera prawidłowe działanie układu odpornościowego,
• pomaga utrzymać zdrową skórę i zmniejszać ryzyko chorób dermatologicznych,
• uczestniczy w regulacji nastroju i zmniejsza ryzyko depresji sezonowej,
• może mieć znaczenie w profilaktyce chorób sercowo-naczyniowych i cukrzycy typu 2.

Badania naukowe pokazują, że niedobór witaminy D zwiększa ryzyko infekcji wirusowych i bakteryjnych. Dlatego lekarze coraz częściej zalecają suplementację nie tylko dzieciom, ale i dorosłym, zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym. Witamina ta reguluje produkcję białek przeciwbakteryjnych, wspiera aktywność komórek układu immunologicznego i pomaga szybciej reagować organizmowi na drobnoustroje.

Skóra to narząd, w którym witamina D powstaje, ale też ten, który szczególnie na niej korzysta. Odpowiedni poziom witaminy D:

• wspiera procesy regeneracyjne,
• zmniejsza ryzyko występowania stanów zapalnych,
• może łagodzić objawy łuszczycy i atopowego zapalenia skóry,
• pomaga utrzymać jędrność i zdrowy wygląd skóry.

Zbyt niski poziom witaminy D może objawiać się m.in. przesuszeniem skóry, większą podatnością na podrażnienia i wolniejszym gojeniem się ran.

Do objawów niedoboru należą:

• częste infekcje,
• przewlekłe zmęczenie,
• obniżenie nastroju,
• bóle mięśni i kości,
• pogorszenie kondycji skóry i włosów.

W Polsce, ze względu na klimat i ograniczoną ekspozycję na słońce, szczególnie od października do kwietnia, niedobór witaminy D stwierdza się u znacznej części populacji.

1. Ekspozycja na słońce - wiosną i latem już 15-20 minut na słońcu dziennie, przy odsłoniętej części skóry, pozwala na syntezę odpowiednich ilości witaminy.
2. Dieta - naturalnymi źródłami są tłuste ryby (łosoś, makrela, śledź), tran, żółtka jaj i produkty mleczne. Niestety dieta pokrywa jedynie niewielką część zapotrzebowania.
3. Suplementacja - w Polsce zaleca się przyjmowanie witaminy D od października do kwietnia, a niekiedy całorocznie. Dawki powinny być dobrane indywidualnie - zwykle 800-2000 IU dziennie u dorosłych, jednak najlepiej skonsultować je z lekarzem i wykonać badanie poziomu 25(OH)D we krwi.

Choć niedobory są częstsze, nadmiar witaminy D również może być niebezpieczny. Objawy przedawkowania to m.in.: nudności, osłabienie, zaburzenia rytmu serca czy podwyższony poziom wapnia we krwi. Dlatego suplementacja powinna być rozsądna i kontrolowana.