Reszel. Jedno z najbardziej urokliwych polskich miasteczek

W 1241 r. w miejscu pierwotnie zamieszkałym przez pruskie plemię Bartów Krzyżacy wznieśli drewnianą strażnicę. Od 1254 r. należała ona do biskupów warmińskich. 12 lipca 1337 r. Reszel otrzymał prawa miejskie. W drugiej połowie XIV w. w miejsce drewnianej strażnicy wzniesiono murowany zamek. Po drugim pokoju toruńskim w 1466 r. Reszel  wraz z całą Warmią znalazł się pod zwierzchnictwem Polski. Po pierwszym rozbiorze miasto znalazło się pod panowaniem pruskim. W 1806 r. Reszel został spustoszony przez pożar. Do 1945 r. miasto należało do Prus Wschodnich, a po II wojnie światowej włączono je do nowo powstałego województwa olsztyńskiego.

My zaparkowaliśmy na parkingu przy ulicy Podzamcze.

ul. Rynek 24

Reszel podobnie jak np. Lidzbark Warmiński i Dobre Miasto należy do Międzynarodowego Stowarzyszenia Miast Cittaslow. Ruch Cittaslow narodził się w 1999 r. we Włoszech. Celem ruchu jest propagowanie w miastach liczących do 50 tysięcy mieszkańców kultury dobrego życia, a także polepszanie jakości tego życia, co ma być alternatywą dla wielkomiejskiego pośpiechu.

Wszystkie atrakcje Reszla bez problemu zwiedzimy, spacerując.

Warownię wzniesiono w latach 1350-1401, w miejscu drewnianej krzyżackiej strażnicy. W drugiej połowie XV w. straciła ona znaczenie militarne, stając się jedną z rezydencji biskupich i siedziby administracji. W XVII zamek zaczął podupadać. Po pierwszym rozbiorze Polski twierdzę przejęły władze pruskie i zamieniły ją w więzienie. Wywołany przez więźniów pożar w 1807 r. spustoszył niemal doszczętnie warownię. Po gruntownym remoncie przeprowadzonym w latach 1976-1985, w części pomieszczeń utworzono dom pracy twórczej oraz galerię sztuki, a w 2001 r. hotel.    

W zamkowych piwnicach możemy zobaczyć salę tortur, a także niewielką zbrojownię.

Warto również wejść na wieżę, z której rozciąga się bardzo ładny widok na całe miasto.

Wybudowano ją w 1444 r., co sprawia, że jest to najstarszy budynek mieszkalny w mieście, a zrazem jedna z najstarszych budowli tego typu w województwie warmińsko-mazurskim. W plebanii gościł między innymi biskup Ignacy Krasicki.

Budowę trójnawowej świątyni rozpoczęto w pierwszej połowie XIV w. W kolejnych wiekach wielokrotnie ją przebudowano, a swój obecny wygląd zawdzięcza remontowi w 1837 r.  

Ufundowany przez Józefa von Hohenzollern ołtarz główny wykonali w latach 1820-1822 rzeźbiarza Wilhelma Biereichel i stolarz Andrzej Thiel, a złoceń w 1853 r. dokonał J. Strunge. Znajdujące się w jego centrum obrazy św. Piotra i Pawła i św. Katarzyny namalował w 1821 r. Antoni Blank z Warszawy.

Ołtarze boczne pochodzą z 1844 r.

Prospekt organowy wykonali w 1841 r. Wilhelm Biereichel i Karol Jaroszewicz.

Również ambona z 1822 i chrzcielnica z ośmiobocznym ogrodzeniem zwieńczonym barokową koroną oraz figurami Boga Ojca, Chrztu Chrystusa i aniołków wykonana w latach 1828-1833 są autorstwa Wilhelma Biereichela.

Rokokowe konfesjonały zostały wykonane prawdopodobnie przez Jana Christiana Schmidta w 1758 r.  

Koniecznie wejdźcie na 52-metrową wieżę kościoła, z której możecie podziwiać przepiękną panoramę całego miasta i okolic.

Po drodze zobaczycie mechanizm zegarów i dzwony.

Wstęp na wieże jest płatny. Bilet normalny kosztuje 4 zł, a ulgowy 2 zł.

Mury obronne wzniesiono w drugiej połowie XIV w. Do dnia dzisiejszego zachowały się ich tylko niewielkie fragmenty. W zachodniej części miasta możecie zobaczyć basztę, która służyła jako więzienie.

Reszelski rynek otaczają niewysokie kamienice. Oprócz nich warto zwrócić uwagę na dwie atrakcje. 

Klasycystyczny Ratusz wybudowano w latach 1815-1816 w miejsce spalonego w 1806 r. gotyckiego poprzednika. Swoje siedziby mają w nim Urząd Gminy i Urząd Stanu Cywilnego.

Średniowieczna studnia stanowiła element systemu wodociągowego doprowadzającego wodę na teren Starego Miasta. Wodę rozprowadzano dębowymi rurami. System ten funkcjonował do ok. 1400 r.

Przy ulicy Spichrzowej możecie obejrzeć trzy spichlerze stojące obok siebie. Dwa z nich pochodzą XVIII w., trzeci z końcówki XIX w.

Położony nad rzeką Sajną most zwany Wysokim wybudowano w drugiej połowie XIV w. Jest jednym z dwóch wiaduktów położonych w północno-wschodniej części miasta.

Tuż za mostem znajduje się Park Miejski. Na jego terenie umieszczono ławki, stoliki, plac zabaw dla dzieci i amfiteatr. Alejki wytyczono wzdłuż rzeki Sajny, co daje nam możliwość relaksu w towarzystwie szumu wody.

Z miastem związana jest legenda o ostatniej czarownicy spalonej na stosie.

Barbara Zunk urodziła się koło Bartoszyc. W wieku 9 lat opuściła dom i zaczęła pracować. Wikłała się w liczne romanse i miała wielu kochanków. Jednym z nich był młodszy o szesnaście lat Jakob Auster, w którym była nieszczęśliwie zakochana. Kiedy w nocy z 16 na 17 września 1807 r. w Reszlu wybuchł pożar, to właśnie Zunk posądzono o wywołanie z zazdrości pożaru za pomocą czarów i skazano na śmierć na stosie. Niewykluczone jednak, że miasto podpalili polscy żołnierze armii napoleońskiej, a Zunk była niewinna. Przez czas trwania procesu więziono ją w zamkowych lochach, gdzie była zmuszana przez dozorców więziennych do świadczenia nierządu obywatelom Reszla. Urodziła w tym czasie dwójkę dzieci. 21 sierpnia 1811 r. spalono ją na ostatnim w Europie stosie.

W okolicy warto odwiedzić Sanktuarium Maryjne w Świętej Lipce i Kościół Jana Chrzciciela w Bezławkach.