Dziewczyna, która przeżyła Titanic i wywołała skandal obyczajowy

Madeline Talmage Force przyszła na świat w 1893 roku w Brooklynie. Jej ojciec, William H. Force, dorobił się fortuny w przemyśle, a matka, Katherine Arvilla Talmage, wywodziła się z rodziny o politycznych tradycjach.

Madeline odebrała staranne wykształcenie w prestiżowych szkołach dla panien – najpierw u panny Ely, później w szkole panny Spence na Manhattanie. Już jako nastolatka była przygotowywana do wejścia w świat nowojorskiej śmietanki towarzyskiej, choć oficjalnie nie została jeszcze wprowadzona do towarzystwa.

Wszystko zmieniło się, gdy poznała Johna Jacoba Astora IV – wdowca, milionera, wynalazcę i jednego z najbardziej wpływowych ludzi Ameryki. Ich znajomość szybko stała się sensacją. Prasa śledziła każdy ich krok: wspólne przejażdżki samochodem, rejsy jachtem, a nawet spacery po Nowym Jorku.

Różnica wieku – niemal 30 lat – oraz fakt, że Astor był świeżo po rozwodzie, wywołały falę plotek i otwartego oburzenia wśród elity. Rodzina, duchowieństwo i opinia publiczna nie szczędziły im krytyki, a wielu księży odmówiło udzielenia ślubu tej parze.

Mimo społecznego sprzeciwu, Madeline i John Jacob Astor IV zaręczyli się latem 1911 roku, a we wrześniu tego samego roku pobrali się w posiadłości Beechwood w Newport. Ceremonia była kameralna z dala od nowojorskiego zgiełku, choć nie udało się uniknąć medialnego rozgłosu. Wybuchła prawdziwa burza – nie tylko ze względu na wiek i przeszłość Astora, ale także dlatego, że rozwody wśród elity były wówczas rzadkością i budziły ogromne kontrowersje.

Po ślubie para postanowiła uciec przed natarczywością prasy i udała się w długą podróż poślubną. Odwiedzili Bermudy, Europę, a w styczniu 1912 roku dotarli do Egiptu, gdzie zwiedzali Nil w towarzystwie znanej później z Titanica Margaret Brown, zwanej "Niezatapialną Molly Brown".

Wiosną 1912 roku, gdy Madeline była już w piątym miesiącu ciąży, postanowili wrócić do Stanów Zjednoczonych – wybierając na tę podróż najbardziej luksusowy statek świata, RMS Titanic.

10 kwietnia 1912 roku Madeline Astor, jej mąż, służba i prywatna pielęgniarka weszli na pokład Titanica w Cherbourgu. Zajęli luksusowe apartamenty pierwszej klasy, podróżowali z ukochanym psem Astora i cieszyli się ostatnimi chwilami spokoju przed powrotem do Ameryki. Jednak już 14 kwietnia, tuż przed północą, Titanic uderzył w górę lodową.

John Jacob Astor IV natychmiast zorientował się w powadze sytuacji. Uspokajał żonę, pomagał jej założyć kamizelkę ratunkową, a nawet pociął własną, by pokazać, że jest bezpieczna. W chaosie ewakuacji zadbał, by Madeline – będąca w ciąży – dostała się do łodzi ratunkowej nr 4. Prosił, by mógł jej towarzyszyć, lecz oficerowie nie zgodzili się, tłumacząc, że najpierw muszą zostać uratowane kobiety i dzieci.

Madeline, jej służąca i pielęgniarka musiały przedostać się do szalupy przez okno na pokładzie A. Ostatnie chwile z mężem zapamiętała jako pełne troski, lecz potem – jak sama wspominała – wszystko stało się zamglone. W łodzi ratunkowej wykazała się odwagą, pomagając innym kobietom wiosłować i ratować rozbitków z lodowatej wody. Astor nie przeżył katastrofy – jego ciało odnaleziono kilka dni później.

Po powrocie do Nowego Jorku Madeline Astor znalazła się w centrum zainteresowania. Prasa nie dawała jej spokoju, a ona sama przeżyła załamanie nerwowe. Lekarze zabronili jej rozmawiać o tragedii, a większość czasu spędzała w łóżku, próbując dojść do siebie po traumatycznych przeżyciach. W sierpniu 1912 roku urodziła syna, Johna Jacoba Astora VI – przez media nazywanego "dzieckiem z Titanica".

Testament Astora zapewnił jej finansowe bezpieczeństwo: otrzymała znaczną sumę pieniędzy, prawo do korzystania z rezydencji przy Piątej Alei oraz dochody z funduszu powierniczego.

Jednak warunkiem zachowania tych przywilejów było pozostanie wdową – w przypadku ponownego zamążpójścia Madeline miała utracić majątek. Syn zyskał własny fundusz, a większość fortuny przypadła synowi Astora z pierwszego małżeństwa.

Przez ponad rok Madeline pozostawała w żałobie i unikała życia towarzyskiego. W 1915 roku wróciła do społeczeństwa, a rok później wyszła za mąż za bankiera Williama Karla Dicka, przyjaciela z dzieciństwa.

Tym samym zrezygnowała z fortuny Astorów, wybierając miłość i wolność ponad pieniądze. Z drugim mężem miała dwóch synów, jednak ich małżeństwo zakończyło się rozwodem po osiemnastu latach.

Wkrótce potem Madeline ponownie wyszła za mąż – tym razem za włoskiego boksera i aktora Enzo Fiermonte. Ten związek okazał się dramatyczny i pełen przemocy. Po kilku latach Madeline zdecydowała się na rozwód, zostawiając mężowi znaczną sumę pieniędzy, by odzyskać spokój.

Madeline Astor zmarła w 1940 roku na Florydzie, mając zaledwie 46 lat. Oficjalnie przyczyną śmierci była choroba serca, choć pojawiały się spekulacje o samobójstwie związane z jej problemami zdrowotnymi i uzależnieniem od leków. Została pochowana w Nowym Jorku, ale nie spoczęła obok pierwszego męża.