Niezwykła aktorka. Kościół odmówił jej pochówku

Adrienne przyszła na świat jako córka kapelusznika Roberta Couvreur i Marie Bouty. Jej wczesne lata były dalekie od idyllicznych – ojciec, znany z gwałtownego temperamentu, nie panował nad emocjami, co w końcu doprowadziło do jego zamknięcia w zakładzie dla obłąkanych w Charleville.

Młoda Adrienne dorastała w atmosferze przemocy i niepewności, co prawdopodobnie wywarło wpływ na jej charakter. Historycy twierdzą, iż pesymistyczne nastawienie do życia, jakie jej przypisywano, mogło być odziedziczone po nieprzewidywalnym ojcu.

W wieku 10 lat rodzina przeniosła się do Paryża, zamieszkując w pobliżu słynnej Comédie-Française. Adrienne zaczęła interesować się teatrem. W wieku zaledwie 13 lat zorganizowała wraz z rówieśnikami amatorską trupę teatralną. Mimo młodego wieku wykazywała niezwykły talent i determinację, które miały stać się fundamentem jej późniejszej kariery.

Pierwsze kroki na profesjonalnej scenie Adrienne Lecouvreur stawiała daleko od Paryża, w miastach takich jak Lille, Metz, Nancy, Verdun i Strasburg. W tych trudnych warunkach hartowała swój talent, grając różnorodne role.

W końcu, w 1717 roku, powróciła do stolicy i zadebiutowała w Comédie-Française. Jej występ w sztuce Électre Prospera Jolyota de Crébillon był wielkim sukcesem – publiczność i krytycy nie szczędzili jej pochwał.

Adrienne Lecouvreur szybko zdobyła pozycję gwiazdy. Jej styl gry był rewolucyjny – w przeciwieństwie do ówczesnej teatralnej deklamacji, dążyła do naturalności i realizmu. Wraz z Michelem Baronem wprowadzała na scenę mowę bliższą codziennemu językowi, co przyciągało widzów i nadawało jej rolom głębię.

Jej wybory kostiumowe, odrzucające bogate współczesne stroje na rzecz ubrań bardziej odpowiadających epokom granych postaci, były równie nowatorskie.

Mimo sukcesów scenicznych, życie osobiste Adrienne Lecouvreur nie było usłane różami. Była związana z wieloma mężczyznami, ale żaden z tych związków nie przyniósł jej szczęścia. Na szczególną uwagę zasługuje jej relacja z Maurycym Saskim, nieślubnym synem króla Polski Augusta II Mocnego.

Maurycy, ambitny i przystojny żołnierz, który marzył o władzy, wywarł na Adrienne ogromne wrażenie. Para stała się nierozłączna, a Adrienne, wierząc w jego marzenia, wsparła go finansowo w dążeniu do zdobycia tronu Kurlandii. Sprzedała swoje klejnoty, aby przekazać mu olbrzymią sumę pieniędzy.

Jednak Maurycy nie odwzajemnił uczucia ani nie docenił poświęcenia Adrienne Lecouvreur. Po porażce w Kurlandii wrócił do Paryża bez grosza przy duszy, ale także bez wdzięczności. Ostatecznie wybrał inną kobietę, hrabinę de Bouillon.

Adrienne Lecouvreur zmarła nagle 20 marca 1730 roku. Jej śmierć owiana była tajemnicą – pojawiły się nawet plotki, że otruła ją hrabina de Bouillon, ale nie znaleziono na to wystarczających dowodów. Ostatecznie stwierdzono, iż kobieta wyzionęła ducha z przyczyn naturalnych

W chwili śmierci Adrienne miała przy sobie wychwalającego ją w niebogłosy lekarza Woltera, oraz, co znamienne, Maurycego Saskiego!

Niestety, zawód Adrienne sprawił, że Kościół katolicki odmówił jej chrześcijańskiego pochówku. Ciało aktorki zostało pochowane w nieoznakowanym miejscu nad Sekwaną. Decyzja Kościoła wywołała powszechne oburzenie, a Wolter napisał poruszający list, w którym potępił hierarchów za ich hipokryzję.