Woda z cytryną na dnę moczanową. Domowe sposoby nie wystarczą

Dna moczanowa, znana również jako podagra, to przewlekła choroba metaboliczna spowodowana odkładaniem się kryształów kwasu moczowego w stawach i tkankach. Jej główną przyczyną jest podwyższony poziom kwasu moczowego we krwi, czyli tzw. hiperurykemia.

Objawia się nagłymi, bardzo bolesnymi atakami zapalenia stawów. Najczęściej zaczyna się od dużego palca u nogi, ale może dotyczyć także innych stawów, takich jak kolana, nadgarstki czy łokcie. Do charakterystycznych objawów należą:

• silny ból,
• obrzęk,
• zaczerwienienie,
• uczucie gorąca w zajętym stawie.

Zmagając się z tym uciążliwym schorzeniem, wiele osób poszukuje naturalnych metod łagodzenia objawów i wspomagania leczenia. Jednym z popularnych domowych sposobów stała się woda z cytryną – ale czy rzeczywiście działa?

W 2015 roku przeprowadzono badanie z udziałem 75 osób, które cierpiały na dnę moczanową, miały podwyższony poziom kwasu moczowego we krwi lub inną formę zapalenia stawów.

Przez sześć tygodni każdego dnia uczestnicy badania wypijali dokładnie dwa litry wody, do których dodawano sok wyciśnięty z dwóch świeżych cytryn. Wyniki wykazały, że we wszystkich grupach doszło do istotnego obniżenia stężenia kwasu moczowego.

Naukowcy, analizując te wyniki, zasugerowali, że sok z cytryny może działać alkalizująco na organizm, co w efekcie sprzyja redukcji poziomu kwasu moczowego. Choć cytryna ma kwaśny odczyn (ze względu na obecność kwasu cytrynowego), jej spożycie może pobudzać trzustkę do wydzielania węglanu wapnia – substancji zasadowej, która neutralizuje nadmiar kwasów w ustroju, w tym właśnie kwasu moczowego. Dzięki temu regularne picie wody z cytryną może wspomagać utrzymanie równowagi kwasowo-zasadowej i ograniczać ryzyko ataków dny moczanowej.

Choć naturalne metody, takie jak picie wody z cytryną, mogą wspomagać utrzymanie prawidłowego poziomu kwasu moczowego, leczenie dny moczanowej powinno zawsze przebiegać pod kontrolą lekarza. To przewlekła choroba metaboliczna, która, nieleczona, może prowadzić do trwałych uszkodzeń stawów, nerek i pogorszenia jakości życia. Terapia ma na celu nie tylko łagodzenie objawów ostrych napadów, ale przede wszystkim trwałe obniżenie stężenia kwasu moczowego we krwi.

W leczeniu ostrych ataków stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne (z wyłączeniem aspiryny), glikokortykosteroidy, kolchicynę lub kanakinumab. W terapii przewlekłej wykorzystuje się leki zmniejszające produkcję kwasu moczowego, takie jak allopurynol, oraz środki zwiększające jego wydalanie. Istotnym elementem leczenia jest także modyfikacja stylu życia: redukcja masy ciała u osób z nadwagą, ograniczenie spożycia puryn (te występują w czerwonym mięsie, podrobach, tłustych rybach morskich, owocach morza). Niezwykle ważne jest też dbanie o odpowiednie nawodnienie organizmu oraz unikanie napojów zawierających alkohol.

Źródło: Medical News Today