Toksyczny import: jak zakazane pestycydy trafiają do europejskiej żywności

Raport wskazuje, że w 2023 roku niemal połowa substancji stosowanych w Ukrainie (48,7%) była zakazana w UE. Podobne niezgodności dotyczą importu soi z Brazylii i USA oraz rzepaku z Australii i Kanady – krajów, w których dopuszcza się użycie pestycydów i GMO, których nie wolno stosować w Europie.

Efekt? Produkty te trafiają na europejskie stoły jako pasze dla zwierząt, a następnie –pośrednio – jako mięso, mleko czy jaja. UE nadal nie wymaga oznaczania produktów od zwierząt karmionych GMO, co odbiera konsumentom możliwość świadomego wyboru.

Choć UE bada pozostałości pestycydów w gotowych produktach, nie analizuje, jak były one produkowane. Tymczasem liczne badania dowodzą, że pozostałości zakazanych substancji w żywności mogą szkodzić zdrowiu i środowisku. Pestycydy zanieczyszczają wodę i glebę, a także przyczyniają się do spadku liczebności owadów zapylających, takich jak pszczoły.

FAO szacuje, że globalne koszty zdrowotne i środowiskowe obecnego modelu rolnictwa sięgają 12,7 biliona dolarów rocznie, z czego aż 73% to koszty zdrowotne.

Autorzy raportu wzywają do wdrożenia środków lustrzanych (ang. mirror measures), czyli wymogu spełniania tych samych standardów środowiskowych i zdrowotnych przez wszystkich producentów – bez względu na kraj pochodzenia. To uczciwe podejście nie tylko ochroni konsumentów i środowisko, ale też wzmocni europejskich rolników.

Główne postulaty raportu:

• Wprowadzenie środków lustrzanych do unijnego prawa handlowego.
• Zakaz importu produktów rolnych zawierających zakazane w UE substancje.
• Obowiązkowe oznakowanie produktów pochodzenia zwierzęcego karmionych GMO.
• Zastosowanie zasady ostrożności wobec importu spoza UE.

„Solidarność handlowa musi iść w parze z ochroną zdrowia i zrównoważonym rolnictwem” – podkreśla autorka raportu, Ewa Świerkula.