Kurz jak z pól pancernych bitew. Piknik Czołgisty w Lubuskim Muzeum Wojskowym przyciągnął tłumy

Piknik odbywa się w Drzonowie od kilku lat w czerwcową niedzielę, najbliższą Świętu Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych (przypada 17 czerwca). Nawiązuje ono do chlubnych tradycji polskiej broni pancernej. Od dwunastu lat wpisane na stałe do kalendarza świąt, jest szczególnym wyrazem uszanowania wysiłku i trudu wnoszonego w służbę dla Polski przez żołnierzy tego największego rodzaju wojsk w Wojskach Lądowych

Święto Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych zostało ustanowione w 2009 r. w celu upamiętnienia przybycia do Polski pierwszego polskiego oddziału pancernego – 1. Pułku Czołgów, formowanego od marca do czerwca 1919 r. we Francji, w ramach tzw. „Błękitnej Armii" dowodzonej przez generała Józefa Hallera, który wsławił się w walkach na frontach wojny polsko-bolszewickiej. W historii oręża polskiego, Wojska Pancerne i Zmechanizowane zawsze stanowiły o sile i potencjale wojsk Rzeczypospolitej.

W programie wydarzenia znalazły się m.in.: prezentacje czołgów i innych pojazdów gąsienicowych (historyczny czołg T-34, czołg średni T-72, pół-prom GSP-55), prezentacja nowoczesnych pojazdów pancernych 11. Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej (czołgi Leopard 2A5, Leopard 2PL, zestaw Hardun). Podczas tzw. pokazów dynamicznych dosłownie zadrżała ziemia i wzniosły się tumany kurzu.

Sporą atrakcją była możliwość zwiedzania przedziałów bojowych czołgów i rozmowy z załogami, pokazy „pancernych średniowiecza”, wystawy czasowe, pokazy grup rekonstrukcyjnych i .... wojskowa grochówka.

Ważne miejsce na pikniku zajęła wystawa planszowa poświęcona wielkiemu dowódcy polskich wojsk pancernych - gen. Stanisławowi Maczkowi.

Stanisław Maczek to generał broni Wojska Polskiego, kawaler Orderu Orła Białego, honorowy obywatel Holandii. Dowódca Pierwszej Dywizji Pancernej – jednostki Polskich Sił Zbrojnych Na Zachodzie w czasie II wojny światowej, która wzięła udział w walkach o wyzwolenie wielu holenderskich miast. Generał przeniósł się do Wielkiej Brytanii, gdzie zmarł w wieku 102 lat (1994 r., Edynburg). Zgodnie z wolą generała, jego ciało zostało przewiezione do Bredy i złożone na jednym z polskich cmentarzy.