Niepozorny ptaszek z temperamentem. Potrafi być bardzo waleczny

Opis dotyczy samców, bowiem panie są szare. Po cóż się rzucać w oczy? Przyciągać wzrok jastrzębia czy pustułki? Jeśli samiec padnie ofiarą drapieżnika, zastąpi go inny. Za to panie znoszą jaja, toteż ich wartość dla gatunku jest znacznie wyżej wyceniana. I druga rzecz: panowie lubią podobać się paniom.

Choć dzwońce nie są większe od zwyczajnego wróbla, nie należą do ptaków towarzyskich. W zimie, w karmniku jest zwyczajnym awanturnikiem. To delikatnie określenie. Rozdziawi szeroko dziób i z szeroko rozłożonymi skrzydełkami przepędzi konkurenta. Co najwyżej dzwoniec odpuści swoim pobratymcom, ale tylko gdy jest najeżony. I tak patrzą na na siebie wilkiem.

Ptaszek jest posiadaczem imponująco mocnego dzioba. Lepszy od niego jest tylko grubodziób, który bez najmniejszego problemu rozłupuje w dziobie pestki czereśni. Tak to już jest w rodzinie łuszczakowatych. To wybitni specjaliści od twardych owoców i nasion. Choćby wspomniane wcześniej pestki czereśni i wiśni. Choć na co dzień dzwońce zajadają się owocami dzikiej róży, owocami jarzębiny, irgi czy wyschniętymi na kamień owocami jeżyny.