Optymiści mają podobne wzorce myślenia
Optymiści mają tendencję do większego zadowolenia z relacji społecznych i posiadania szerszych sieci kontaktów. - Skąd to się jednak bierze? Niedawne badania wykazały, że mózgi osób zajmujących centralne pozycje społeczne reagują na bodźce w podobny sposób. Może więc osoby, które mają podobne nastawienie do przyszłości, rzeczywiście wyobrażają ją sobie w mózgu w podobny sposób - i to właśnie ułatwia im wzajemne rozumienie swoich perspektyw - Kuniaki Yanagisawa, psycholog z Uniwersytetu w Kobe.
- Głównym powodem, dla którego to pytanie pozostawało dotąd nietknięte, jest fakt, że znajduje się na pograniczu psychologii społecznej i neuronauki. Jednak przecięcie tych dwóch dziedzin pozwoliło nam otworzyć tę czarną skrzynkę - wyjaśnia Yanagisawa.
Zrekrutował 87 uczestników reprezentujących pełne spektrum - od pesymistów po optymistów - i poproszono ich, by wyobrazili sobie różne wydarzenia przyszłości. W trakcie zadania ich aktywność mózgu była rejestrowana za pomocą funkcjonalnego rezonansu magnetycznego (fMRI), co pozwoliło naukowcom zobaczyć, jak wyobrażenia o przyszłości materializują się w mózgu w postaci wzorców aktywności neuronalnej.
Jak się okazało, kiedy optymiści myślą o przyszłości, ich wzorce aktywności mózgowej rzeczywiście są do siebie podobne. Natomiast wzorce pesymistów wykazywały znacznie większą różnorodność. Inspirowani pierwszym zdaniem "Anny Kareniny" Lwa Tołstoja, naukowcy podsumowują wyniki, mówiąc: "wszyscy optymiści są do siebie podobni, ale każdy mniej optymistyczny człowiek wyobraża sobie przyszłość na swój własny sposób."Odkryto też, że różnice we wzorcach neuronalnych podczas myślenia o pozytywnych lub negatywnych wydarzeniach są bardziej wyraźne u optymistów niż u pesymistów. - Oznacza to, że bardziej optymistyczne osoby w swoich mózgach wyraźniej rozróżniają dobre i złe scenariusze przyszłości. Innymi słowy, optymizm nie polega na pozytywnym reinterpretowaniu negatywnych wydarzeń. Zamiast tego, optymiści zazwyczaj przetwarzają negatywne scenariusze w sposób bardziej abstrakcyjny i psychologicznie zdystansowany, co łagodzi emocjonalny wpływ takich wizji - tłumaczy psycholog.
- Codzienne uczucie "nadawania na tych samych falach" to nie tylko metafora. Mózgi optymistów mogą w bardzo fizycznym sensie dzielić wspólne pojęcie przyszłości. Ale to rodzi nowe pytania: czy ten wspólny mechanizm jest czymś wrodzonym, czy może kształtuje się później, na przykład poprzez doświadczenia i rozmowy? - pyta Yanagisawa.
- Wierzę, że wyjaśnienie procesu, w którym powstaje wspólna rzeczywistość, to krok w stronę społeczeństwa, w którym ludzie lepiej się komunikują - podsumowuje Yanagisawa.
Na podstawie:
Optimists think alike-and brain scans just proved it