Ostatnia kobieta-faraon. Była niezwykłą władczynią
Tauseret była jedną z nielicznych kobiet, które sięgnęły po władzę w starożytnym Egipcie. Jej rządy przypadły na trudny okres panowania XIX dynastii. Choć informacje o jej panowaniu są fragmentaryczne, postać Tauseret pozostaje fascynującym przykładem kobiety, która wiedziała czego chce i konsekwentnie do tego dążyła.
Droga do władzy Tauseret
Tauseret była żoną faraona Setiego II, który rządził Egiptem w latach 1203–1197 p.n.e. Jej pochodzenie nie jest dokładnie znane, choć powszechnie uważa się, że nie miała królewskiego rodowodu. Jako Wielka Małżonka Królewska miała istotny wpływ na życie dworskie, lecz prawdziwa kariera polityczna rozpoczęła się dopiero po śmierci męża.
Po śmierci Setiego II tron objął młody faraon Siptah, którego matką była syryjska konkubina Sutailja. Ze względu na wiek i brak doświadczenia młodego władcy, Tauseret została mianowana regentką.
Było to wydarzenie bezprecedensowe, gdyż Egipt rzadko akceptował kobiety w tej roli, a szczególnie te niepochodzące z królewskiej linii.
Regencja Tauseret
Jako regentka Tauseret rządziła w imieniu Siptaha, ale w rzeczywistości sprawowała pełnię władzy. W tym czasie na dworze królewskim ogromną rolę odgrywał niejaki Baj.
Z dostępnych informacji źródłowych wiemy, iż Baj był pisarzem królewskim, skarbnikiem i podczaszym. Jego rola w okresie rządów Tauseret i Siptaha pozostaje przedmiotem sporu wśród zawodowych historyków. Niektórzy sugerują, że wspierał regentkę, inni widzą w nim intryganta dążącego do przejęcia władzy.
Siptah, młody faraon o zdeformowanej nodze i słabym zdrowiu, zmarł po krótkim panowaniu. Tauseret, wykorzystując tę sytuację, ogłosiła się faraonem. Była to decyzja śmiała, ale i ryzykowna – niewiele kobiet w historii Egiptu odważyło się na taki krok, a ostatnią, która dokonała tego z sukcesem, była Hatszepsut.
Panowanie Tauseret
Tauseret rządziła jako faraon przez około osiem lat (1196–1188 p.n.e.). W dokumentach i inskrypcjach przedstawiała siebie jako władcę pełnoprawnego, używając tradycyjnych tytułów królewskich. Określała się mianem:
· "Piękna Pani"
· "Założycielka Egiptu"
· "Poskramiająca Obce Kraje"
Podczas swoich rządów Tauseret rozpoczęła budowę własnej świątyni w Tebach, choć projekt ten nigdy nie został ukończony.
Inskrypcje i pozostałości architektoniczne wskazują, że panowanie Tauseret było okresem względnego spokoju. Złote kolczyki, naszyjnik i diadem znalezione w skrytce grobowej w Dolinie Królów świadczą o jej statusie i bogactwie.
Upadek i śmierć władczyni
Ostatnie lata rządów Tauseret były burzliwe. Po jej śmierci władzę przejął Setnacht, założyciel XX dynastii, który starał się wymazać pamięć o jej panowaniu. Grobowiec Tauseret (KV14) w Dolinie Królów został przejęty przez Setnachta, który dostosował go do własnych potrzeb.
Jest to jeden z nielicznych przypadków, gdy grób królowej został użyty ponownie przez innego faraona.
Wybór bibliografii:
· Christian Jacq, Egipcjanki, Warszawa 2008.
