Pożar opuszczonego zabytkowego szpitala psychiatrycznego w Drewnicy. W akcji 20 zastępów straży pożarnej. ” Spłonęło ponad 120 lat historii”

Budynek, wpisany jest do rejestru zabytków i liczący ponad 120 lat, wykonany był w konstrukcji mieszanej – drewniano-ceglanej – co znacząco osłabiło jego stabilność. Do zabytków wpisane są także inne budynki znajdujące się na terenie dawnego kompleksu szpitala.

W chwili obecnej nie zgłoszono żadnych osób poszkodowanych, choć strażacy wciąż nie przeszukali wszystkich zgliszczy, by wykluczyć obecność ewentualnych ofiar.

W kulminacyjnym momencie na miejscu pracowało 20 zastępów straży pożarnej z powiatu wołomińskiego oraz Warszawy. Obecnie trwa dogaszanie oraz ocena stanu konstrukcji budynku – z powodu ryzyka zawalenia dostęp do wnętrza jest utrudniony. Policja prowadzi czynności w sprawie ustalenia przyczyn pożaru.

Prawdopodobną przyczyną było podpalenie lub zaprószenie ognia przez osoby bezdomne, które mogły przebywać na terenie opuszczonego kompleksu.

Warto podkreślić, że dawny szpital psychiatryczny był obiektem o dużej wartości historycznej. Jego zniszczenie to poważna strata dla dziedzictwa kulturowego regionu.

Szpital „Drewnica” powstał w maju 1903 roku z inicjatywy Warszawskiego Towarzystwa Pomocy Lekarskiej i Opieki nad Umysłowo i Nerwowo Chorymi, bazującego na barakach po radzieckim schronisku dla dzieci żołnierskich i przyległym terenie folwarku Drewnickiego. Pierwszym dyrektorem przez 30 lat był dr Karol Rychliński. W początkach funkcjonowania placówka dysponowała tylko dwoma barakami: jednym dla kobiet, drugim dla mężczyzn, co dawało łącznie 24 miejsca, szybko jednak liczba pacjentów wzrosła i konieczne były rozbudowy.

Szpital „Drewnica” – szpital dla osób dorosłych z zaburzeniami psychicznymi w Ząbkach pod Warszawą.

Aktualnie pełna nazwa: Mazowiecki Szpital Wojewódzki Drewnica Sp. z o.o.

W 1889 z inicjatywy Pelagii Popławskiej powstało Warszawskie Towarzystwo Pomocy Lekarskiej i Opieki nad Umysłowo i Nerwowo Chorymi. Wspomagało ono finansowo rodziny chorych, opłacało koszty leczenia i dążyło do utworzenia własnego szpitala.

W tym celu Towarzystwo wystąpiło z propozycją przejęcia opuszczonych baraków po schronisku dla dzieci żołnierskich we wsi Drewnica. Miejscowe władze nie wyraziły zgody, mimo to nie zaprzestano starań o pozyskanie siedziby. W 1902 na mocy ukazu carskiego Towarzystwo uzyskało zezwolenie na zakup baraków wraz z piętnastoma morgami ziemi i tak powstał szpital „DREWNICA” zwany w tamtych czasach zakładem.

Uroczyste otwarcie i poświęcenie zakładu odbyło się w maju 1903. Początkowo były to dwa baraki: jeden dla kobiet, drugi dla mężczyzn, w sumie dla 24 chorych. Liczba chorych stale rosła i zakład powiększał się. Pierwszym dyrektorem był dr Karol Rychliński i kierował zakładem przez 30 lat. Przy zakładzie było gospodarstwo rolne, które dostarczało warzywa, owoce i mleko.

Jeden z pawilonów szpitala powstał z funduszy zarządzanych przez Eugenię Kierbedź, a zapisanych na cele społeczne przez jej męża Stanisława Kierbedzia (bratanka inżyniera Stanisława Kierbedzia).

W czasie II wojny światowej szpital znalazł się na linii frontu podczas oblężenia Warszawy i zamienił się w szpital wojenny, a w 1944 został doszczętnie ograbiony przez Niemców, co pogorszyło jego sytuację finansową.

Od 1948 placówka podlegała Ministerstwu Zdrowia, a następnie Wydziałowi Zdrowia i Opieki Społecznej Miasta Stołecznego Warszawy obejmując opieką Pragę-Północ i Pragę-Południe oraz 3 powiaty: wołomiński, otwocki i nowodworski.

W 1998 Szpital uzyskał osobowość prawną i od tego czasu podlega samorządowi województwa mazowieckiego.

Aktualnie szpital posiada 9 oddziałów stacjonarnych w tym:

• 5 oddziałów ogólnopsychiatrycznych
• 1 oddział rehabilitacyjny
• 1 oddział detoksykacyjny
• 1 oddział geriatryczny
• 1 oddział dzienny.

Przy szpitalu działają:

• Poradnia Zdrowia Psychicznego
• Rada Pacjentów – od 1991 – pierwsza w polskim szpitalu psychiatrycznym, od maja 1994 z siedzibą w „Chatce Puchatka”
• Warsztaty Terapii Zajęciowej – powstały w 1992
• Zespół Leczenia Środowiskowego – powstał we wrześniu 1995 w rezultacie programu „Pacjenci też są obywatelami” w ramach współpracy polsko – holenderskiej Szpitala „Drewnica” i holenderskich szpitali HC. Rumke Groep w Utrechcie; w 1997 spośród 60 kandydatów, zespół otrzymał międzynarodową nagrodę firmy Lilly – „Schizophrenia Reintegration Awards”, w kategorii Social Worker in Europe
• Hostel – od 1998 .