Warszawa: Broń sprzed 400 lat przypomina dramatyczną historię

Wielu warszawiaków sądzi, że miasto po raz pierwszy zostało zniszczone w 1944 roku po upadku Powstania Warszawskiego. Tymczasem stolica przeżyła podobną tragedię już trzy wieki wcześniej - w czasie potopu szwedzkiego.

Jak informuje Muzeum Warszawy, żadna katastrofa w dziejach miasta nie dorównywała rozmiarom zniszczeń z lat 1655-1660.

- Żadna powódź nie dotknęła Warszawy w takim stopniu jak ten potop - inwazja szwedzka, która spustoszyła Rzeczpospolitą w XVII wieku. Podzieliła stulecie na pół i przerwała rozwój stolicy, która wcześniej rosła i bogaciła się w niezwykłym tempie - przypomina Muzeum.

Przed wojną na lewym brzegu Wisły żyło około 40 tysięcy mieszkańców. Po zniszczeniach pozostało ich zaledwie 6 tysięcy. Przy ulicy Długiej ocalało tylko osiem z siedemdziesięciu domów - reszta miasta zamieniła się w pogorzelisko.

Echa tamtych wydarzeń wracają po niemal 400 latach. Wędkarz z okolic Nowego Dworu Mazowieckiego przypadkowo wyłowił z wody niezwykły przedmiot - rapier z czasów potopu szwedzkiego.

Jak poinformował Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków, to prawdopodobnie rapier typu Agrippa, charakterystyczny dla XVII wieku.

- Broń tego rodzaju wyróżniała się bogato profilowaną rękojeścią z ozdobnymi kabłąkami i jelcem, które doskonale chroniły dłoń. To lekka, elegancka i śmiercionośna broń - kwintesencja epoki renesansu - opisuje Stowarzyszenie Historyczno-Badawcze Triglav.

Według historyków, znalezisko może pochodzić z jednej ze szwedzkich łodzi, które zatonęły na Wiśle w XVII wieku, często podczas ucieczki z łupami. Wiele z tych transportów kończyło na dnie rzeki, zostawiając po sobie cenne ślady historii, które przetrwały do dziś.