Zerwane zaręczyny Jadwigi Andegaweńskiej. Zapomniana historia

Sytuacja zmieniła się jednak diametralnie po śmierci Katarzyny, najstarszej córki Ludwika Andegaweńskiego. Katarzyna miała objąć tron w Krakowie po ojcu, ale niespodziewana śmierć najstarszej z córek króla Węgier i Polski, doprowadziła do politycznych roszad, które ostatecznie zmieniły bieg życia Jadwigi. Teraz to Maria miała zostać następczynią ojca w Polsce, a Jadwiga miała królować Madziarom.

Po śmierci Ludwika Andegaweńskiego, która nastąpiła 10 września 1382 roku, jego żona, Elżbieta Bośniaczka, przejęła polityczną inicjatywę. Zamiast realizować wcześniejsze ustalenia, koronowała swoją średnią córkę, Marię, na króla Węgier, a Jadwigę, z dwuletnią zwłoką, wysłała do Polski.

Nad Wisłą 10-letnia Jadwiga została koronowana na króla Polski. Jednocześnie doprowadzono do zerwania zaręczyn z Wilhelmem Habsburgiem, choć Jadwiga zdążyła go polubić.

Unia w Krewie, zawarta w 1385 roku, ostatecznie przypieczętowała te decyzje. Jadwiga miała poślubić wielkiego księcia litewskiego Władysława Jagiełłę, co wymagało także wypłaty odszkodowania Habsburgom za zerwane zaręczyny. Tym obiecał zająć się Jagiełło.

Wilhelm, rozczarowany takim obrotem spraw, rozpoczął swoją zemstę. Habsburgowie nie przyjęli tych pieniędzy, a Wilhelm Habsburg nadal uważał się za narzeczonego Andegawenki!

Po odrzuceniu przez Jadwigę, Wilhelm Habsburg sprzymierzył się z Zakonem Krzyżackim i rozpoczął kampanię szkalowania polskiej królowej. Rozpowszechniał plotki o jej rzekomej niewierności, a jednym z jego sojuszników w Polsce był Gniewosz z Dalewic.

Te oszczerstwa dotarły do królewskiego dworu, a Gniewosz – według Jana Długosza – musiał publicznie "odszczekać jak pies" swoje słowa, co stało się symbolem jego upokorzenia.

Podczas gdy Wilhelm snuł swoje plany, na Węgrzech trwała walka o władzę. Po śmierci Ludwika Andegaweńskiego jego kuzyn, Karol III z Durazzo, zgłosił pretensje do tronu Węgier. Po detronizacji Marii i Elżbiety oraz ich uwięzieniu, Elżbieta Bośniaczka kazała zamordować Karola, co wywołało żądzę zemsty ze strony wdowy po nim, Małgorzaty z Durazzo.

Małgorzata zwabiła Elżbietę i Marię do Novigradu, gdzie obie zostały uwięzione. Matka została uduszona własnym warkoczem na oczach córki, co pozostawiło Marii traumę na całe życie.

Choć Maria została ostatecznie uratowana przez swojego męża Zygmunta Luksemburskiego, Elżbieta Bośniaczka zginęła tragicznie. Jej zwłoki wywieszono w oknie zamku w Novigradzie (dzisiejsza Chorwacja).

Wilhelm Habsburg, wierząc, że jego małżeństwo z Jadwigą było ważne, przez lata nie ożenił się z nikim innym. Dopiero po śmierci Jadwigi w 1399 roku Wilhelm, jako "wdowiec", oczywiście w swoim przekonaniu, zdecydował się na nowe małżeństwo. Wybrał Joannę II, córkę Karola III z Durazzo i Małgorzaty z Durazzo – kobiety, która odpowiadała za śmierć Elżbiety Bośniaczki, matki Jadwigi!

Ślub odbył się w 1402 roku, jednak związek Wilhelma z Joanną nie trwał długo. Wilhelm Habsburg zmarł w 1406 roku, pozostawiając za sobą historię pełną politycznych intryg, osobistych dramatów i kontrowersyjnych decyzji.