Nie bagatelizuj zespołu jelita drażliwego i niedoboru witaminy D 

Badanie opublikowane w prestiżowym czasopiśmie Science Advances przeanalizowało dane dotyczące aż 155 różnych schorzeń i ich powiązań z późniejszym rozwojem choroby Alzheimera i Parkinsona. Naukowcy przyjrzeli się problemom związanym z układem hormonalnym, metabolicznym, pokarmowym i czynnikami odżywienia.

Co ważne, uwzględnili również moment wystąpienia chorób - dzieląc je na okresy:

• 1-5 lat,
• 5-10 lat,
• oraz 10-15 lat przed diagnozą neurodegeneracji.

Dzięki temu udało się zaobserwować, że im wcześniej pojawiały się niektóre schorzenia, tym silniejszy był ich związek z późniejszym ryzykiem.

W badaniu opublikowanym w Science Advances naukowcy wskazali aż 14 różnych schorzeń, które mogą zwiększać ryzyko rozwoju choroby Alzheimera nawet kilkanaście lat przed jej wystąpieniem. Co ciekawe, wiele z nich to problemy stosunkowo częste i dobrze znane w praktyce lekarskiej. Wśród nich znalazły się m.in.:

• amyloidoza (odkładanie się nieprawidłowych białek),
• zaburzenia metabolizmu lipidów i hiperlipidemia,
• zapalenie żołądka i dwunastnicy,
• cukrzyca typu 1 i 2,
• zapalenie przełyku,
• infekcje bakteryjne jelit,
• zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej (np. niski sód, potas),
• czynnościowe zaburzenia jelit, takie jak zespół jelita drażliwego,
• niezakaźne zapalenie jelit i żołądka,
• niedobór witaminy D.

Z kolei w przypadku choroby Parkinsona szczególnie silnie powiązane okazały się:

• przewlekła niestrawność (dyspepsja),
• cukrzyca typu 1 i 2,
• zaburzenia wydzielania wewnętrznego trzustki (m.in. hipoglikemia, nadmierne wydzielanie glukagonu),
• czynnościowe zaburzenia jelit,
• niedobór witamin z grupy B.

- Najbardziej uderzające jest to, jak wyraźnie badanie powiązało choroby ogólnoustrojowe, zwłaszcza te związane z osią jelitowo-mózgową, z ryzykiem neurodegeneracji na wiele lat przed diagnozą. To wzmacnia pogląd, że Alzheimer i Parkinson nie są izolowanymi chorobami mózgu, lecz końcowym stadium wieloletnich procesów zachodzących w całym organizmie. - przyznał neurolog, dr David Perlmutter, gdy poproszono go, by odniósł się do wyników badań.

Dlaczego jelita i niedobory witamin miałyby mieć związek z mózgiem? Badacze coraz częściej wskazują na oś jelitowo-mózgową, system dwukierunkowej komunikacji między układem nerwowym jelit a mózgiem, w którym pośredniczą hormony, nerwy (m.in. nerw błędny) i układ odpornościowy.

Kiedy ten system zostaje zaburzony, mogą pojawić się bóle brzucha, IBS, zmiany nastroju czy nawet zwiększone ryzyko chorób neurodegeneracyjnych. Dodatkowo rolę odgrywają hormony i metabolizm:

• cukrzyca typu 2 jest od lat znanym czynnikiem ryzyka choroby Alzheimera,
• cukrzyca typu 1 zwiększa ryzyko zarówno Alzheimera, jak i Parkinsona,
• zaburzenia hormonów tarczycy (zarówno niedoczynność, jak i nadczynność) powiązano z chorobą Parkinsona,
• niedobory witaminy D i witamin z grupy B są częściej obserwowane u chorych na te schorzenia.

Niektóre leki przeciwcukrzycowe są obecnie badane jako potencjalne terapie spowalniające rozwój chorób neurodegeneracyjnych.