Biała Podlaska: Inauguracja 7. Festiwalu im. Bogusława Kaczyńskiego

A wydarzenie charyzmatycznie poprowadzili Gabriela Kuc-Stefaniuk i Robert Kamyk, którzy z nostalgią i humorem zapowiadali kolejne punkty programu. – Uwerturą do tej edycji festiwalu – przypomniał Robert Kamyk – był operowo-operetkowy koncert „Mamma Mia” z okazji Dnia Matki. Natomiast dzisiejszy wieczór będzie pełen czaru i wspomnień. Nasi artyści zabiorą Państwa w podróż przez wspaniały świat bluesa, swingu i jazzu.

– Usłyszymy zarówno utwory instrumentalne w wykonaniu big-bandu – dodała Gabriela Kuc-Stefaniuk – jak i znane piosenki z tekstami legend polskiej muzyki rozrywkowej: Wojciecha Młynarskiego, Agnieszki Osieckiej czy Jonasza Kofty. A jako soliści wystąpią przed Państwem znakomita wokalistka jazzowa młodego pokolenia – Natalia Muianga oraz niezwykle lubiany, zawsze elegancki i stylowy – Kuba Badach.

Na początku głos zabrał Michał Litwiniuk, Prezydent Miasta Biała Podlaska. – Bogusław Kaczyński był wielką gwiazdą. To osobowość, znawca i mistrz, a przede wszystkim białczanin, niesiony przez miłość do muzyki. Zarażał tą pasją innych i wyniósł to wszystko ze swojego rodzinnego grodu. Stworzył piękne festiwale w Krynicy i w Łańcucie. Dziś my, białczanie, wspólnie z naszymi przyjaciółmi z Fundacji ORFEO tworzymy festiwal poświęcony jego pamięci. Nasze miasto już po raz siódmy staje się krainą muzyki. Dziękuję wszystkim, którzy się do tego przyczynili. Mam przyjemność i zaszczyt ogłosić: 7. Festiwal im. Bogusława Kaczyńskiego uważam za otwarty!

Wieczór był hołdem dla polskiej muzyki rozrywkowej w jazzowej oprawie. Natalia Muianga zaczarowała publiczność utworem „Dzień dobry Mr. Blues”, wprowadzając wszystkich w świat swingu i bluesa. W jej interpretacjach znalazły się też: poetyckie „Wyrzeźbiłam Twoją Twarz w powietrzu” (Matuszkiewicz/Osiecka), kultowe „Moje serce to jest muzyk” Ewy Bem oraz pogodna piosenka „Podaruj mi trochę słońca”, pogodą można o i trzeba przecież zaklinać.

W każdej z nich artystka pokazała niezwykłą wyobraźnię muzyczną – żonglując technikami wokalnymi, przechodząc od subtelnych odcieni jazzu po głębokie, niemal „czarne” brzmienie. Wszystko śpiewała z brawurą i ogniem, co spotkało się z gorącym przyjęciem publiczności.

Kuba Badach rozpoczął swój występ klasycznym standardem „Learnin’ the Blues”, rozsławionym przez Franka Sinatrę. Następnie sięgnął po repertuar Andrzeja Zauchy – „Byłaś serca biciem” i „Bądź moim natchnieniem” – wykonując je z wielkim uczuciem i charakterystycznym, chropawym tembrem głosu. We wszystkich utworach zachwycał też stylową, bardzo autorską interpretacją.

Wokalista wspominał swoją muzyczną drogę i spotkania z wielkimi artystami, m.in. z Andrzejem Zauchą, którego twórczość była dla niego inspiracją i wyznaczyła kierunek artystyczny.

Ukoronowaniem wieczoru były duety. Najwięcej wzruszeń wywołało „Z tobą chcę oglądać świat” – przebój Zbigniewa Wodeckiego i Zdzisławy Sośnickiej. Natalia Muianga i Kuba Badach zaśpiewali go z pasją, zachowując ducha oryginału, ale nadając mu własny, niepowtarzalny charakter. Było to wzruszające wykonanie, pełne pasji i miłości.

Te przeboje już są klasykami, to wielkie, wybitne kompozycje, które po prostu są nieśmiertelne. I wszyscy występujący oddali hołd nie tylko im wielkim wykonawcom, ale też ich wspaniałym twórcą. Robert Kamyk przypomniał też, że jazz to nie tylko muzyka, jak powiedziała kiedyś Nina Simone, wielka jazzowa wokalista. To sposób na życie, sposób myślenia, sposób bycia.

Koncert uzupełniły świetne aranżacje big-bandu, w tym „Just another opener” Hansa Salomona oraz „Dimension in Blue” Sammy’ego Nestico. Zespół prezentował się znakomicie pod batutą Piotra Kostrzewy, a warto podkreślić również wkład jego syna, Wojciecha Kostrzewy – aranżera, kompozytora i twórcy symfonicznego brzmienia m.in. dla zwycięskich piosenek Konkursu Eurowizji. Piotr Kostrzewa prowadził zespół dynamicznie i tanecznie, sam dużo przemieszczał się po scenie. Do bialskiego amfiteatru powróciła atmosfera dawnych lat. To był też dowód, że Chopin University Big Band jest jednym z najlepszych zespołów tego typu w Polsce.

Prowadzący koncert Gabriela Kuc-Stefaniuk i Robert Kamyk (także autor scenariusza) Konferansjerzy zadbali o niezwykła atmosferę, przybliżając sylwetki artystów, opowiadając o nich przeróżne anegdoty, także o Zbigiewie Wodeckim i Jerzym Dudusiu-Matuszkiewiczu, ale także bawiąc się słowem w morderczym dykcyjnie wierszu „Nie pieprz Pietrze” Jana Brzechwy, ten utwór zakończył program wieczoru. Publiczność świetnie się bawiła, próbując powtarzać łamańce językowe razem z artystami i prowadzącymi.

Bogusław Kaczyński był wielkim znawcą opery i operetki, ale kochał muzykę we wszystkich jej odmianach. Na organizowane przez siebie festiwale zapraszał też artystów wykonujących inne gatunki muzyczne. – Moim pragnieniem jest oczarować jak najszersze rzesze ludzi czarem sztuki – mawiał. I ta idea towarzyszy każdej edycji festiwalu w Białej Podlaskiej. Co więcej w tym roku każdy koncert pokazuje inne oblicze muzyki.

Koncert „Cały ten jazz” był doskonałym rozpoczęciem 7. Festiwalu im. Bogusława Kaczyńskiego – pełnym muzycznych wzruszeń, wspomnień, elegancji i zabawy. Występy Natalii Muiangi i Kuby Badacha w towarzystwie Chopin University Big Band dostarczyły publiczności niezapomnianych wrażeń, a lekkość i swoboda prowadzenia Gabrieli Kuc-Stefaniuk i Roberta Kamyka dopełniły całości. Jazz, blues i swing zabrzmiały tu w polskim stylu – z szacunkiem do tradycji i uśmiechem na twarzy.