Góra Świętej Doroty zachwyca jesienią. Złote liście, szum drzew i nieziemskie widoki
Jesień zamienia krajobrazy Zagłębia Dąbrowskiego w prawdziwą feerię barw, a jednym z miejsc, które w tym czasie zachwyca wyjątkowym urokiem, jest Góra Świętej Doroty, znana również jako "Dorotka", w Będzinie-Grodźcu. To najwyższe wzniesienie w regionie, nazywane czasem "Zagłębiowskim Olimpem" lub "Złotą Górą", bez wątpienia należy do najpiękniejszych atrakcji Zagłębia Dąbrowskiego.
Przewijaj w dół, aby przejść do następnych zdjęć!
Historyczne miejsce na szczycie
Na szczycie wzniesienia, w otoczeniu starych drzew, wznosi się niezwykły zabytek - Kościół św. Doroty. Ta murowana świątynia, zbudowana w 1635 roku z inicjatywy ks. Wojciecha Lipnickiego i ufundowana przez Dorotę Kącką (ksienię norbertanek), stanowi serce całego kompleksu. Wzniesiona na planie prostokąta z charakterystyczną, 20-metrową wieżą, pierwotnie nosiła miano Kościoła Przemienienia Pańskiego.
Miejsce pełne legend
Góra Świętej Doroty od wieków otoczona jest legendami, które dodają temu miejscu tajemniczości. Jedna z nich, pochodząca z roku 1865, opowiada o Marcinie Kotule, robotniku z Kamienia, który w podzięce za uzdrowienie jego syna umieścił w świątyni kopię obrazu Matki Bożej. Według licznych przekazów usłyszał on we śnie głos Matki Bożej, która zleciła mu to działanie. Kotuła został aresztowany na prusko-rosyjskiej granicy i skazany za przemyt obrazu. Mimo to obraz jeszcze w tym samym roku został umieszczony na Dorotce podczas uroczystości Przemienienia Pańskiego. Dziś spacerowicze często zatrzymują się tutaj, by podziwiać widoki i poczuć spokój bijący od tego sakralnego miejsca.
Duchowy wymiar wzniesienia
Góra Św. Doroty to nie tylko miejsce wypoczynku i podziwiania przyrody, ale także ważny punkt na mapie europejskich szlaków pielgrzymkowych. Przez wzniesienie przebiega bowiem historyczna trasa Via Regia (Droga Królewska), będąca jednym z najważniejszych odcinków Drogi św. Jakuba (Camino de Santiago), wiodącej aż do Santiago de Compostela w Hiszpanii.
Wędrówka tym szlakiem jesienią zyskuje wyjątkowy, kontemplacyjny charakter. Znakowana ścieżka prowadzi przez las, gdzie dominują stare, majestatyczne dęby, buki, klony i brzozy, których liście mienią się w odcieniach złota i czerwieni. Spacer w takim otoczeniu, wzdłuż trasy o tak bogatej historii i duchowym znaczeniu, pozwala na chwilę oderwania od codzienności.
