Bydgoszcz: Budynek dawnego Savoyu odzyska utracony blask

Budynek, który przez lata gościł klub Savoy, od teraz będzie pełnił funkcję edukacyjną dla Wyższej Szkoły Nauk o Zdrowiu. Obecnie trwają prace projektowe i inwentaryzacyjne. Jak informuje uczelnia, działania te muszą być skoordynowane z innymi inwestycjami, które realizują, jak uruchomienie Instytutu Pielęgniarstwa przy ulicy Grunwaldzkie.

- To będzie perełka, zresztą od lat ten budynek nią był i nie wyobrażam sobie inaczej nie przywrócić mu dawnego blasku - dr n. med. Paweł Rajewski, rof. Wyższej Szkoły Nauk o Zdrowiu, MBA, rektor uczelni.

Zmiana przeznaczenia budynku, który przez dekady pełnił inne funkcje, to zdecydowanie ambitne przedsięwzięcie. Uczelnia zajmuje się przygotowaniem dokumentacji i inwentaryzacją przy użyciu nowoczesnej technologii, takiej jak skanowanie 3D. Wiadomo jednak, że budynek wymaga znacznych inwestycji finansowych.

Historia budynku przy ulicy Jagiellońskiej 2 jest zawiła. Po zakończeniu działalności klubu Savoy w 2017 roku, nieruchomość ta stała pusta. Przez lata miasto Bydgoszcz próbowało bezskutecznie sprzedać budynek, zanim ostatecznie podjęto decyzję o sprzedaży w trybie bezprzetargowym.

Miasto zgodziło się na sprzedaż w grudniu 2021 roku, a pierwsza rata miała wpłynąć do końca kwietnia 2022 roku. Plany jednak nieco się opóźniły, a nowe ustalenia uwzględniały potrzeby WSNoZ w zakresie technicznych weryfikacji.

- Zabudowana nieruchomość przy ul. Jagiellońskiej 2 została sprzedana 2 czerwca 2022 r. za cenę 11 400 000 zł, która rozłożona został na 10 rat rocznych. Kwota 1,5 mln zł płatna była przy umowie sprzedaży - Marta Stachowiak, rzecznik prasowa prezydenta Bydgoszczy.

Od tego momentu miasto otrzymało niemal 4 miliony złotych. Pozostała kwota do zapłacenia, to ponad 7 milionów złotych, które muszą zostać uregulowane do 2031 roku.

Budynek o bogatej historii, którego fundatorem był Otto Pfefferkorn, znany kolekcjoner i przedsiębiorca, istnieje w obecnej formie od 1912 roku. Heinrich Gross z Berlina był twórcą projektu sześciokondygnacyjnej konstrukcji. Pfefferkorn nie tylko angażował się w branżę meblarską, ale również zarabiał na wynajmie lokali użytkowych.

Przed obecnym budynkiem znajdował się tam dom mieszkalny, a następnie, w latach 1789-1800, kompleks spichlerzy i stajni. Nowa kamienica z 1853 roku została jednak rozebrana w 1912 r., robiąc miejsce dla obecnej konstrukcji. Międzywojenne przemiany i wojenny klimat miasta nie zmieniły wiele w budynku, choć w 1940 roku dodano charakterystyczne arkady na żądanie okupacyjnych władz hitlerowskich.