Czy osoba z wyrokiem sądowym może ubiegać się o pracę w Policji? KGP odpowiada

Do naszej redakcji zgłosił się czytelnik, który przedstawił swoją historię.

- W 2016 roku, mając 20 lat, dostałem wyrok za pobicie policjanta na służbie - zaczyna. - To dlatego, że rzuciłem się na funkcjonariusza. Źle zaparkowałem pod apteką, bo spieszyłem się, żeby kupić lekarstwo dla chorej siostrzenicy. Pech chciał, że akurat podjechał radiowóz. Policjanci zaczęli wypisywać mandaty kilku kierowcom, którzy źle zaparkowali. Mnie też spisali. Nie zgadzałem się na to, aby funkcjonariusz wystawił mi mandat za nieprawidłowe parkowanie. Nie przyjąłem mandatu. Mówiłem o chorym dziecku. Zaczęło się od kłótni, a skończyło na tym, że popchnąłem policjanta. Nic mu się nie stało, nawet się nie zachwiał, ale on stwierdził, że to była czynna napaść. Sprawa trafiła do sądu. Przyznałem się, że popchnąłem. Ten incydent był moim błędem młodości. Zostałem uznany za winnego. Odwołaniem się od decyzji nic nie wskórałem.

Teraz, w 2025 roku, tenże mężczyzna chce zmienić pracę i zostać policjantem.

- Najlepiej w wydziale patrolowo-interwencyjnym - precyzuje. - Mam wyższe wykształcenie i bardzo dobre wyniki w testach sprawnościowych. Od wspomnianego incydentu nie byłem notowany. Zastanawiam się jednak, czy w ogóle mam szanse na przyjęcie do Policji po zatarciu wyroku?

Dla niewtajemniczonych: zatarcie wyroku oznacza usunięcie z rejestru skazanych informacji o skazaniu i jednocześnie uznanie tej informacji za taką, której nie było. Zatarcie skazania w Polsce zależy od rangi przestępstw (nie podlega mu wyrok więzienia za przestępstwa pedofilskie), ale najdłużej trzeba na nie czekać 10 lat od wykonania kary lub jej darowania albo od przedawnienia jej wykonania. To przypadek najcięższych przestępstw.

Jeżeli skazany usłyszał wyrok więzienia do lat trzech, sąd może na wniosek skazanego zarządzić zatarcie skazania już po upływie 5 lat - o ile skazany w tym okresie przestrzegał porządku prawnego.

Dziś 29-latek wskazuje: - Nie wiem, czy powinienem zacząć kompletować dokumenty rekrutacyjne i trenować do egzaminu sprawnościowego, skoro na powitanie odrzuciliby moją kandydaturę ze względów formalnych.

Nawet prawnicy przekonują, że fakt skazania, które uważa się za niebyłe, nie może automatycznie dyskryminować osoby, starającej się o przyjęcie do służby mundurowej, lecz ostateczna decyzja należy do komisji rekrutacyjnej. Ona bowiem ocenia całokształt postawy i zachowania kandydata.

Policja wyjaśnia, w jaki sposób jest sprawdzana przeszłość kandydata.

- Przyjęcie kandydata do służby w Policji następuje po przeprowadzeniu postępowania kwalifikacyjnego, mającego na celu ustalenie, czy spełnia on warunki przyjęcia do wyżej wymienionej formacji oraz określenie jego predyspozycji do pełnienia tej służby - informuje Iwona Kijowska z Wydziału Prasowo-Informacyjnego Komendy Głównej Policji. - Wymagania stawiane kandydatom do służby w Policji zostały określone w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 roku o Policji. Ten stanowi, że służbę może pełnić obywatel polski o nieposzlakowanej opinii, który nie był skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe, korzystający z pełni praw publicznych, posiadający co najmniej wykształcenie średnie lub średnie branżowe oraz zdolność fizyczną i psychiczną do służby w formacjach uzbrojonych, podległych szczególnej dyscyplinie służbowej, której jest gotów się podporządkować, a także dający rękojmię zachowania tajemnicy stosownie do wymogów określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych.

Iwona Kijowska następnie tłumaczy: - W ramach prowadzonego postępowania kwalifikacyjnego dokonuje się sprawdzeń prawdziwości danych zawartych w kwestionariuszu osobowym kandydata do służby w Policji, w policyjnych systemach informatycznych oraz w zbiorach danych prowadzonych przez organy władzy publicznej, w tym w Krajowym Rejestrze Karnym i Powszechnym Elektronicznym Systemie Ewidencji Ludności. Ustalane jest również, czy kandydat posiada nieposzlakowaną opinię. Ocena, czy kandydat spełnia warunki przyjęcia do służby w Policji, leży w wyłącznej kompetencji przełożonego właściwego w sprawie postępowania kwalifikacyjnego, w którego gestii pozostaje podejmowanie wszelkich czynności i decyzji związanych z realizacją przedmiotowego postępowania. Podsumowując należy dodać, że rodzaj, zakres oraz analiza informacji, jakie są uzyskiwane w trakcie prowadzonego postępowania kwalifikacyjnego, stanowią podstawę do stwierdzenia, czy zaistniała określona w art. 25 ust. 1 ustawy o Policji przesłanka, która powoduje odstąpienie od prowadzenia tego postępowania.

Warto pamiętać, że w policyjnych systemach są bardzo bogate dane nie tylko o przestępstwach, ale i wykroczeniach. Choćby z tego powodu prawa lepiej nie łamać.