Lublin: Gdzie na grzyby okolicach? Oto sprawdzone miejsca na udane grzybobranie

Grzybobranie to dla wielu Polaków nie tylko sposób na pozyskanie smacznych dodatków do kuchni, ale również okazja do relaksu i obcowania z naturą. Aby jednak wyprawa na grzyby zakończyła się sukcesem i była bezpieczna, warto odpowiednio się przygotować. W tym artykule podpowiemy, jak to zrobić, gdzie szukać grzybów i na co zwracać uwagę, aby cieszyć się pełnym koszem pachnących zdobyczy.

Grzyby rosną w różnych typach lasów, ale mają swoje preferencje. Znając je, łatwiej będzie znaleźć ulubione gatunki.

Las mieszany i iglasty. To idealne miejsce na zbieranie borowików, koźlarzy, maślaków i podgrzybków. Znajdziesz je na obrzeżach lasu, w mchu, pod drzewami iglastymi, a także w pobliżu młodników.

Las liściasty. W tego rodzaju lasach często rosną rydze, kurki i opieńki. Warto zwracać uwagę na stare drzewa liściaste, zwłaszcza buki i dęby.

Młodniki i polanki. Kurki oraz maślaki lubią nasłonecznione miejsca, gdzie ziemia nie jest zbyt wilgotna.
Ważne jest, aby unikać zbierania grzybów przy drogach, ponieważ mogą one wchłaniać zanieczyszczenia, a także na terenach prywatnych, chyba że masz zgodę właściciela.

Każdy grzybiarz ma swoje miejsce na nieobryzganie, ale te lokalizacje na pewno się sprawdzą:

• Lasy Janowskie
• Lasy Kozłowieckie
• Lasy w okolicach Pawłowa (powiat chełmski)
• Lasy w okolicach Okuninki (powiat włodawski)
• Lasy w okolicach Poniatowej i Opola Lubelskiego
• Lasy w okolicach Czemiernik (powiat radzyński)

Choć grzybobranie to przyjemna forma aktywności, nie można zapominać, że las kryje w sobie także pewne wyzwania, zwłaszcza dla niedoświadczonych grzybiarzy. Odpowiedni ubiór to kluczowy element przygotowań. Warto zadbać więc o odpowiedni strój.

• Obuwie. Wybierz wygodne, nieprzemakalne buty trekkingowe lub kalosze, które sprawdzą się na wilgotnym, leśnym podłożu.
• Odzież. Długie spodnie i koszula z długim rękawem ochronią przed kleszczami, komarami oraz zadrapaniami od gałęzi.

• Nakrycie głowy. Czapka lub kapelusz ochroni przed słońcem i ewentualnymi gałęziami, a także zapobiegnie wplataniu się pająków lub innych owadów we włosy.
• Plecak. Warto zabrać mały plecak na prowiant, wodę i inne potrzebne akcesoria.
  Nieocenione podczas wyprawy na grzyby mogą okazać się również podstawowe akcesoria:
• Kosz wiklinowy. Tradycyjny koszyk to najlepszy wybór, ponieważ zapewnia odpowiednią cyrkulację powietrza i zapobiega zaparzaniu grzybów, w przeciwieństwie do plastikowych reklamówek.
• Nożyk. Mały, poręczny nóż pozwoli na precyzyjne odcięcie grzybów od podłoża, co chroni grzybnię i umożliwia dalszy wzrost.

• Pędzelek. Pędzel do oczyszczania grzybów z ziemi i igliwia jest szczególnie przydatny w lesie, gdzie od razu można wstępnie oczyścić zbiory.
• Mapa lub GPS. Zwłaszcza jeśli wyruszasz w mniej znane rejony, mapy i nawigacja uchronią cię przed zgubieniem się w lesie.
• Telefon komórkowy. Ważne, by mieć naładowany telefon na wypadek, gdybyś potrzebował pomocy lub zgubił drogę.

Podczas grzybobrania szczególnie ważna jest ostrożność. Zbieranie tylko jadalnych i pewnych gatunków to podstawa bezpieczeństwa. Nigdy nie zbieraj grzybów, których nie jesteś absolutnie pewien. W Polsce występuje kilka szczególnie niebezpiecznych trujących grzybów, które łatwo pomylić z jadalnymi. Oto najgroźniejsze z nich:

Muchomor sromotnikowy (Amanita phalloides). To najgroźniejszy trujący grzyb w Polsce, odpowiedzialny za większość śmiertelnych zatruć. Jest łatwy do pomylenia z młodymi pieczarkami lub gołąbkami. Cechy rozpoznawcze:

• kapelusz oliwkowo-zielonkawy lub żółtawy
• białe blaszki pod kapeluszem
• trzon z pierścieniem i pochwą u nasady.

Muchomor jadowity (Amanita virosa). Często mylony z białymi odmianami grzybów jadalnych, jak pieczarki.

• kapelusz biały, matowy
• białe blaszki i trzon z pierścieniem
• ma silnie trujący miąższ

Muchomor czerwony (Amanita muscaria). Choć charakterystyczny dzięki czerwonej barwie z białymi kropkami, jest trujący. Zjedzenie tego grzyba powoduje halucynacje i poważne zaburzenia neurologiczne.

Goryczak żółciowy (Tylopilus felleus): Choć nie jest śmiertelnie trujący, to spożycie tego grzyba może zepsuć każdą potrawę. Jest łatwy do pomylenia z borowikiem, ale ma bardzo gorzki smak, który nie znika po ugotowaniu. Jego cechy:

• miąższ po przecięciu różowieje
• rurki pod kapeluszem mają różowy odcień.