Skuteczna strategia walki z otyłością. Wolniejsze żucie i mniejsze kęsy

Chociaż wiele uwagi poświęca się zawartości diety i ilości spożywanych kalorii, nowe badania sugerują, że zachowania związane z jedzeniem - takie jak czas trwania posiłku, tempo żucia czy liczba kęsów - mogą mieć istotny wpływ na ilość spożywanego jedzenia. Wcześniejsze badania wskazywały, że osoby jedzące wolniej zazwyczaj zjadają mniej, jednak brakowało konkretnych, opartych na dowodach wytycznych, jak skutecznie spowolnić jedzenie.

Teraz na Uniwersytecie Medycznym Fujita oceniono czynniki wpływające na czas trwania posiłku i zachowania żywieniowe. Zbadano między innymi różnice płciowe, wzorce żucia oraz wpływ zewnętrznych bodźców rytmicznych na sposób spożywania posiłków. - Nauki o żywieniu koncentrują się zwykle na metabolizmie, wchłanianiu składników odżywczych i zawartości diety, ale w Japonii brakuje badań łączących te kwestie z zachowaniami żywieniowymi. To skłoniło mnie do zbadania tematu jedzenia, również z uwzględnieniem różnic między płciami - wyjaśnia prof. Katsumi Iizuka, współautor badań.

W badaniu wzięło udział 33 zdrowych uczestników w wieku 20 - 65 lat, którzy jedli kawałki pizzy w różnych warunkach. Naukowcy mierzyli czas trwania posiłku, liczbę przeżuwań, liczbę kęsów oraz tempo żucia, obserwując zmiany tych parametrów podczas ekspozycji uczestników na różne rytmy metronomu odtwarzane przez słuchawki.

Wyniki ujawniły znaczące różnice w zachowaniach żywieniowych między kobietami a mężczyznami. Kobiety jadły zwykle dłużej - średnio 87 sekund w porównaniu do 63 sekund u mężczyzn. Również więcej przeżuwały (średnio 107 vs. 80) i brały więcej kęsów (4,5 vs. 2,1). Jednak samo tempo żucia było podobne u obu płci.

Po uwzględnieniu różnic płciowych, czas trwania posiłku był pozytywnie powiązany z liczbą przeżuwań i kęsów, ale nie z indeksem masy ciała (BMI) ani średnim tempem jedzenia. Co szczególnie interesujące, gdy uczestnicy słuchali wolnego rytmu metronomu (około 40 uderzeń na minutę), czas ich posiłku znacznie się wydłużał w porównaniu do sytuacji bez rytmicznej stymulacji.

Badanie sugeruje kilka prostych strategii na wydłużenie czasu jedzenia: zwiększenie liczby przeżuwań na kęs, branie mniejszych kęsów (co naturalnie zwiększa ich całkowitą liczbę podczas posiłku), a także tworzenie spokojniejszego otoczenia, np. poprzez relaksującą muzykę lub rytmiczne dźwięki. - To proste i tanie środki, które można wprowadzić natychmiast, by zapobiegać otyłości - podkreśla prof. Iizuka, wskazując na praktyczne znaczenie wyników.

Odkrycia te mają szczególne znaczenie dla zaleceń żywieniowych i programów profilaktyki otyłości. Zamiast skupiać się wyłącznie na zawartości posiłków, interwencje mogłyby obejmować także wskazówki dotyczące zachowań podczas jedzenia oraz czynników środowiskowych sprzyjających wolniejszemu spożywaniu dań. - Wprowadzenie tych zaleceń dotyczących zachowania przy jedzeniu do szkolnych stołówek i innych programów może przyczynić się do zapobiegania przyszłym chorobom związanym z otyłością - zaznacza prof. Iizuka.

Na podstawie:

Slowing Down to Eat Less: Towards Simple Strategies for Obesity Prevention