Żurawie powracają z dalekiej podróży. To zwiastun nadchodzącej wiosny

Żurawie to ptaki znane ze swoich długich migracji, podczas których pokonują setki kilometrów. Zimują głównie w krajach Europy Południowej i Afryki Północnej, aby na przełomie lutego i marca wrócić do Polski. Ich przeloty są jednym z pierwszych zwiastunów nadchodzącej wiosny. W tym roku pierwsze żurawie powróciły już ze swoich dalekich podróży. Zauważono je już w kilku miejscach w województwie lubelskim, szczególnie na Polesiu. Żurawie to jedne z najbardziej majestatycznych ptaków w Polsce, osiągające wysokość od 105 do 130 cm oraz rozpiętość skrzydeł od 200 do 230 cm. Ich masa ciała sięga nawet 8 kg. Co roku odbywają długie migracje.

Od kilku tygodni żurawie wracają do Polski, a w szczególności do województwa lubelskiego, którego ekosystemy wodno-błotne stanowią doskonałe miejsce do ich gniazdowania. W regionie obserwowane są coraz liczniejsze stada przelotne, a także pojedyncze ptaki, które przylatują do swoich gniazd wzdłuż rzek i wód stojących. Żurawie można spotkać na terenach Poleskiego Parku Narodowego, gdzie w ramach ochrony bioróżnorodności realizowane są liczne programy ochrony ptaków wodno-błotnych. Obecne są również w okolicach Wisły.

Klangor żurawi, ich donośne, rozpoznawalne okrzyki, to jedno z najbardziej charakterystycznych dźwięków wiosny w Polsce. Te odgłosy, które można usłyszeć z daleka, pełnią funkcję komunikacyjną w stadzie. Dzięki nim ptaki porozumiewają się podczas długich migracji, a także w trakcie wyboru miejsca na założenie gniazda. W Polsce żurawie występują głównie na terenach podmokłych, w szczególności w Poleskim Parku Narodowym, na rozległych torfowiskach oraz w innych rejonach, które zapewniają odpowiednie warunki do życia, jak np. rozlewiska rzek.

Aby lepiej zrozumieć i chronić żurawie, na Lubelszczyźnie realizowany jest projekt "Wędrówki Lubelskich Żurawi". Jego celem jest monitorowanie tras migracyjnych, badanie ekologii rozrodu oraz popularyzacja wiedzy przyrodniczej. W ramach projektu zamontowano nadajniki GPS na sześciu żurawiach, co pozwala na śledzenie ich wędrówek i identyfikację kluczowych miejsc przystankowych. Ważnym elementem projektu jest również współpraca z międzynarodowymi instytucjami. Eksperci z Fundacji Dla Przyrody oraz pracownicy Poleskiego Parku Narodowego nawiązali współpracę z Parkiem Narodowym Hortobágy na Węgrzech. Wymiana doświadczeń pozwala na lepsze zrozumienie tras migracyjnych żurawi oraz zagrożeń, na jakie napotykają podczas swoich wędrówek.

Żuraw jest nie tylko symbolem Poleskiego Parku Narodowego, ale także ambasadorem terenów podmokłych, takich jak bagna i torfowiska, które są jednym z najbardziej zagrożonych środowisk przyrodniczych na świecie. Chroniąc żurawie i ich siedliska, dbamy o całe ekosystemy tych unikalnych terenów.

Ochrona żurawi, które są objęte w Polsce ścisłą ochroną, jest niezwykle istotna z ekologicznego punktu widzenia. Żurawie pełnią ważną rolę w ekosystemach wodno-błotnych, kontrolując populację niektórych owadów, drobnych ssaków oraz roślinności. Chroniąc żurawie, chronimy całe ekosystemy. Z tego powodu region Lubelszczyzny zyskuje na znaczeniu, nie tylko jako miejsce, w którym żurawie spędzają okres lęgowy, ale także jako obszar, na którym realizowane są programy ochrony przyrody i zrównoważonego rozwoju. Programy ochrony żurawi angażują lokalne społeczności w działania związane z zachowaniem naturalnych siedlisk ptaków, które w tym regionie są nie tylko unikatowe, ale i zagrożone przez działalność rolniczą, melioracyjną oraz urbanizację.