Gdańsk: Tajemnicze Pomorze. Obiekt, który rozpala wyobraźnię. Teorii jest kilka

Decyzja o budowie schronu (bunkra) zapadła w czasie drugiej wojny światowej. Oddanie obiektu do użytku datuje się na 1944 r. Przez wiele lat mało było informacji na temat obiektu, który ma bardzo nietypowy kształt (eliptyczny). Z tego powodu snuto bardzo różne teorie na temat jego funkcji. Inna sprawa, że nie zachowały się źródłowe dokumenty.

Ogromny betonowy schron ma około 12 metrów wysokości i fundamenty sięgające 10 metrów. Podobno w czasie drugiej wojny światowej miały znajdować się tutaj ogromne agregaty prądotwórcze stanowiące energetyczną rezerwę na wypadek zniszczenia głównej gdańskiej elektrowni (Ołowianka) oraz awaryjne zasilanie dla pobliskiej strategicznej stacji pomp. Agregaty miały być zasilone paliwem z ogromnego zbiornika paliwa znajdującego się pod schronem.

Konstrukcja i kilkumetrowa grubość muru w założeniu chroniły nawet przed półtonowymi alianckimi bombami. Chodzi m.in. o tzw. efekt odskoku ładunku. Bomba nie przebijała stropu, a odbijała się od niego i dopiera wtedy wybuchała.

W wikimapii można znaleźć informację, że w schronie do 1949 r. znajdowały się dwa duże silniki okrętowe z generatorami z okrętu podwodnego. Później obiekt był wykorzystywany jako cywilny magazyn.

Obecnie dawny schron jest opuszczony i niezabezpieczony. Obiekt jest wpisany do rejestru zabytków.