Kot kontra lustro. Reakcja może zaskakiwać

Ciekawy test samoświadomości opracował Gordon Gallup w latach 70. Badanie stało się sprawdzianem samoświadomości u zwierząt. W toku badania umieszcza się na ciele zwierzęcia znak, który będzie widoczny tylko w lustrzanym odbiciu. Jeśli zwierzak, który zobaczył znak w lustrze zareaguje (np. spróbuje go usunąć), będzie to oznaczało, że rozumie, iż patrzy na siebie. Test zdały tylko nieliczne gatunki zwierząt – w tym niektóre małpy i sroki. Wedle eksperymentu, koty nie posiadają takiej samoświadomości.

Lustro nie jest dla kota narzędziem do poznawania własnego wyglądu i rozpoznawania swojej postaci. To zaskakujący element środowiska i życia u boku człowieka. Niektóre koty chcą ten element zbadać, inne całkowicie ignorują. Wszystko zależy od kocich emocji i od doświadczenia, jakie zyskały u boku opiekuna. Tutaj znajdziesz informacje, jak radzić sobie z kotem w nowym domu. 

Kot, który po raz pierwszy zobaczył swoje odbicie w lustrze, mógł się nieco zestresować. Wiele kociaków widzi w swoim odbiciu intruza. Reakcją zazwyczaj jest sztywnienie ciała, nastroszenie ogona lub przyjęcie pozycji obronnej i syczenie. Takie zjawisko jest normalne i nie powinno niepokoić opiekuna.

Czasem kot próbuje podejść do swojego odbicia w lustrze. Wącha taflę szkła, próbuje zajrzeć za nie albo przywitać się z odbiciem. W momencie, gdy kot zauważy, że od odbicia nie dobiega żaden nowy zapach i nie da się dotknąć towarzysza, na ogół traci swoje zainteresowanie.

Ciekawe reakcje na odbicie w lustrze na ogół spotyka się u małych kociąt. Młode kotki potrafią bawić się ze swoim odbiciem, próbować je złapać lub wskoczyć na nie. Jest to nie tylko ciekawość i chęć do zabawy, ale i naturalny trening koordynacji ruchowej. Tutaj dowiesz się, jak kot radzi sobie z rozpoznawaniem twarzy opiekunów. 

Co prawda koty nie przechodzą testu lustra, jednak nie oznacza to, że odbicie jest dla nich całkowicie bez znaczenia. Nasi mruczący towarzysze nie rozpoznają siebie w odbiciu, jednak lustro może być dla nich ciekawym elementem do obserwacji otoczenia.

To zaskakujące, że niektóre bardziej doświadczone koty potrafią wykorzystywać lustro do podglądania otoczenia. Kot szybko orientuje się, że za pomocą tafli szkła może obserwować to, co dzieje się za nim. Jest to związane z tak zwaną świadomością sytuacyjną. Koty rozumieją relacje przestrzenne i potrafią to wykorzystać.

Większość domowych kotów po pewnym czasie traci zainteresowanie własnym odbiciem w lustrze. Czasem wracają do niego po zmianie oświetlenia lub reagują na nagły ruch. Jednak ich reakcje nie są już tak intensywne jak na samym początku. Z czasem kociak zaczyna traktować lustro jak każdy inny element wyposażenia w domu.