Najbarwniejszy oszust Dzikiego Zachodu. Historia Soapy’ego Smitha

Początki kariery i rodzina Smithów

Jefferson Randolph Smith przyszedł na świat 2 listopada 1860 roku w Coweta County w stanie Georgia, gdzie rodzina należała do lokalnej elity. W dzieciństwie przeżył dramat wojny secesyjnej oraz okres odbudowy Południa. Zawierucha polityczna i przesiedlenia zdeterminowały jego podejście do życia – nauczył się sprytu, nieufności i sztuki oszustwa, którą wykorzystał w późniejszych latach.

Po śmierci ojca rodzina przeniosła się do Teksasu, szukając nowych możliwości na granicy cywilizacji. Młody Jeff wykazywał talent do przekonywania ludzi i szybko zaczął zarabiać, organizując lokalne gry hazardowe oraz sprzedając podrobione produkty. Jego pseudonim "Soapy" wziął się od jednego z najbardziej znanych przekrętów – sprzedaży mydła z fałszywą loterią.

Smith zapewnił sobie sieć kontaktów wśród policjantów, urzędników i rabusiów. Szybko został rozpoznawany jako mistrz oszustwa na południowym zachodzie USA.

Oszustwa, loterie i przekręt z mydłem

Pierwsze poważne sukcesy Smith odniósł w Denver w Kolorado, gdzie rozwinął własną organizację przestępczą specjalizującą się w oszustwach i hazardzie. Sprzedawał mydła, w których rzekomo ukrywał banknoty – faktycznie jednak nagrody trafiały wyłącznie do podstawionych członków gangu. Pieniądze z "loterii" zasilały kasę Smitha, a naiwność klientów stanowiła źródło jego bogactwa.

Smith prowadził barwny styl życia. Ubrany w najlepsze garnitury, potrafił oczarować zarówno prostych robotników, jak i lokalnych polityków. W Denver i Leadville zdobył opinię nieuchwytnego oszusta, lecz także filantropa – wpłacał pieniądze na biednych, wspierał lokalne inicjatywy charytatywne, a czasem nawet finansował organizacje religijne.

Jego gang wprowadził rewolucyjne techniki manipulowania tłumem. Soapy Smith kontrolował kluczowe kawiarnie, salony gier i biura podróży w Denver.

Rozwój imperium na Alasce i konflikty

Pod koniec lat dziewięćdziesiątych XIX wieku Smith przeniósł działalność na Alaskę, gdzie wybuchła gorączka złota. W Skagway wybudował własny saloon i szybko opanował całe miasteczko przy pomocy podstępów i siły. Gang Smitha przejmował rejestrację statków, kontrolował rozkład jazdy, a nawet decydował o losach załóg wyruszających do Klondike.

Smith wcielił się w rolę lokalnego lidera – rozdzielał zapomogi, organizował imprezy i ochraniał własny interes przed konkurencją. Jego ludzie terroryzowali nowych poszukiwaczy złota, pobierając haracze i grożąc przemocą. Miasto żyło w strachu przed decyzjami samozwańczego "króla".

Coraz odważniejsi mieszkańcy zaczęli buntować się przeciwko wszechwładzy Smitha. Na czele opozycji stanęli przedsiębiorcy i właściciele konkurencyjnych saloonów. Konflikt narastał, a obie strony szykowały się do rozstrzygającej konfrontacji.

Legendarny finał i strzelanina w Skagway

Finał nastąpił 8 lipca 1898 roku podczas zebrania lokalnej Gwardii Obywatelskiej. Soapy Smith zjawił się pod saloonem, uzbrojony i gotowy do starcia. Rozgorzała wymiana ognia, w której strzały padły zarówno z broni gangsterów, jak i cywilnych przeciwników. Ofiarą tej wymiany został sam Smith, który dostał w samo serce.

Po śmierci Soapy’ego Skagway odzyskało spokój, choć legenda gangstera przetrwała w opowieściach,zarówno sensacyjnych, jak i pełnych podziwu dla jego sprytu. Miejscowy cmentarz do dziś skrywa grób Smitha, przyciągając turystów i fanów literatury poświęconej Dzikiemu Zachodowi.