Nowe przepisy dla rolników i myśliwych. Co trzeba będzie badać?

Do opiniowania i konsultacji 19 maja trafił projekt rozporządzenia ministra rolnictwa i rozwoju wsi zmieniający rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny.

Główny Lekarz Weterynarii wnioskuje o umożliwienie upoważnionym osobom, niekoniecznie lekarzom weterynarii, przeprowadzania w laboratoriach urzędowych przy zakładach higieny weterynaryjnej badań na obecność włośni (Trichinella spp.) w mięsie na użytek własny. Obecnie, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, takie badanie może wykonywać jedynie urzędowy lekarz weterynarii.

Projektowane rozporządzenie przewiduje, że badanie mięsa na obecność włośni na użytek własny będzie mogło być wykonywane zarówno przez urzędowych lekarzy weterynarii, jak i przez upoważnione osoby w laboratoriach zakładów higieny weterynaryjnej, w pracowniach badania mięsa na obecność włośni. Wykaz tych pracowni będzie dostępny na stronie internetowej Głównego Inspektoratu Weterynarii.

W uzasadnieniu projekt wyjaśniono, że laboratoria zakładów higieny weterynaryjnej spełniają wymogi UE (rozporządzenie 2017/625), są wyznaczone przez Głównego Lekarza Weterynarii do badań urzędowych (w tym na włośnie), działają zgodnie z normą PN-EN ISO 17025, posiadają akredytację PCA i należą do systemu laboratoriów Inspekcji Weterynaryjnej.

Jak dodaje resort rolnictwa, ich personel, choć często nie będący lekarzami weterynarii, posiada udokumentowane kompetencje, doświadczenie i pozytywne oceny, co gwarantuje wiarygodność wyników badań na poziomie badań przeprowadzanych przez urzędowych lekarzy weterynarii.

Projektowane rozporządzenie rozszerza zakres informacji publikowanych przez powiatowego lekarza weterynarii o wykaz pracowni badania mięsa na obecność włośni. Dodatkowo, wprowadza zmiany w organizacji badania i dokumentacji: po stwierdzeniu zdatności do spożycia mięsa świń, nutrii i dzików zbadanych na włośnie, urzędowy lekarz weterynarii przekaże odpowiednią informację posiadaczowi mięsa lub podmiotowi prowadzącemu gospodarstwo.

Zastąpienie zaświadczenia innym dokumentem wynika z sformalizowanych systemów zarządzania jakością w zakładach higieny weterynaryjnej, gdzie wyniki badań są przedstawiane w formie sprawozdań. Nazwa „zaświadczenie” sugeruje dokument wydawany na wniosek (art. 217 kpa), co nie odpowiada procedurze badania na włośnie, gdzie jest ono konsekwencją dostarczenia próbki, a nie wniosku o zaświadczenie.

Ponadto Główny Lekarz Weterynarii zwrócił się z wnioskiem o uwzględnienie w przepisach rozporządzenia w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny, obowiązku przeprowadzania badania na obecność włośni mięsa pozyskanego w wyniku odstrzału zwierząt łownych, innych niż dziki, przeznaczonego na własne potrzeby myśliwego.

Rekomenduje się rozwiązanie legislacyjne – zmiana obecnie obowiązującego rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny poprzez:

1) rozszerzenie katalogu zwierząt, z których pozyskane na użytek własny mięso zwierząt łownych będzie podlegało obowiązkowemu badaniu na obecność włośni,

2) wprowadzenie możliwości wykonywania badania mięsa na obecność włośni przeznaczonego na użytek własny w laboratoriach urzędowych funkcjonujących w ramach zakładów higieny weterynaryjnej.

Dzięki temu ma zwiększyć się bezpieczeństwo mięsa pozyskanego na użytek własny.

Podsumowując, obowiązkowe badanie na włośnie ma objąć wszystkie gatunki zwierząt łownych wrażliwych na takie zakażenie. Rozporządzenie ma także ułatwić dostęp do badania mięsa na obecność włośni, posiadaczom mięsa pozyskanego na użytek własny, w związku ze zwiększenie liczby miejsc, w których badanie takie będzie można wykonać.