Postrzeganie starzenia się wpływa na rekonwalescencję po upadku
Eksperci z Imperial College London i Coventry University ocenili, na ile istotne mogą być czynniki psychologiczne w fizycznej rekonwalescencji po upadku.
Upadki wśród osób starszych stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia, ponieważ mogą prowadzić do znacznego pogorszenia sprawności fizycznej i hospitalizacji, a także wpływać na zdolność do samodzielnego życia. Konsekwencje upadków u starszych ludzi kosztują w samej Wielkiej Brytanii około 5 milionów funtów dziennie. Jednak nie każda osoba starsza, która doświadczy upadku, doznaje pogorszenia stanu fizycznego - stąd zrozumienie, dlaczego niektórzy dochodzą do siebie znacznie lepiej niż inni, ma kluczowe znaczenie dla opracowywania terapii i interwencji.
Naukowcy odkryli, że osoby, które na początku miały bardziej pozytywne nastawienie do starzenia się - na przykład mówiły, że wiek nie przeszkadza im w realizacji tego, co chcą robić w życiu - były znacznie mniej narażone na problemy fizyczne lub konieczność uzyskania pomocy przy codziennych czynnościach po upadku.
Przeanalizowano dane 700 osób starszych z Anglii w wieku 60 - 90 lat, które nie doznały żadnych upadków w poprzednich latach. Informacje obejmowały odpowiedzi z kwestionariuszy, które mierzyły nastawienie i przekonania na temat starzenia się. Następnie monitorowano tych, którzy doznali upadku w kolejnym roku, aby zbadać związek między rekonwalescencją a początkowym nastawieniem do starzenia się. Uwzględniono takie wskaźniki jak prędkość chodu po upadku, potrzeba pomocy w codziennych czynnościach oraz poziom aktywności fizycznej po upadku.
Osoby, które początkowo prezentowały bardziej pozytywne nastawienie do starzenia się - np. wierzyły, że wiek nie przeszkadza im w realizacji celów - znacznie częściej wracały do sprawności fizycznej w kolejnych miesiącach po upadku.
Wyniki były niezależne od innych istotnych czynników, takich jak wiek, płeć, obecność depresji czy poziom sprawności fizycznej przed upadkiem. Uwzględniono również, czy upadek spowodował uraz, czy nie.
Jak odkryto, osoba uzyskująca najwyższy możliwy wynik w pomiarach "postrzegania własnego starzenia się" - czyli wykazująca najbardziej pozytywne nastawienie - miała o 162 proc. mniejsze prawdopodobieństwo wolnego chodu, o 200 proc. mniejsze prawdopodobieństwo bycia zależną od innych w codziennych czynnościach i o 123 proc. mniejsze prawdopodobieństwo fizycznej bierności po upadku w porównaniu do osoby z najniższym możliwym wynikiem.
- Osoby, które miały bardziej pozytywne nastawienie do własnego starzenia się, wydawały się być chronione przed poważniejszymi fizycznymi skutkami upadku. Zaobserwowaliśmy znaczną różnicę w tempie rekonwalescencji fizycznej wśród badanych osób, i wydaje się, że miało to związek z ich początkowym nastawieniem do starzenia się - mówi Toby Ellmers z Imperial College London.- Wyniki sugerują, że zmiana sposobu, w jaki niektórzy starsi ludzie postrzegają swój proces starzenia się, może odegrać kluczową rolę w poprawie ich powrotu do zdrowia i ogólnego dobrostanu. Możliwe, że nawet proste ‘sztuczki' pomagające rozwinąć bardziej pozytywne nastawienie wobec starzenia się - takie jak rozmowa z przyjacielem lub bliskim na temat pozytywnych aspektów starzenia - mogą pomóc. To coś, co bardzo chcemy dalej badać - wskazuje Ellmers.
Na podstawie:
Positive mindset about ageing in over-60s linked to better recovery after a fall